Do konsolidacji nadają się za to aplikacje, które są połączone z bazą danych pracującą na maszynie klasy mainframe i realizują w niej bardzo wiele transakcji, a wyposażone są w architekturę trójwarstwową z serwerem aplikacyjnym. W takim przypadku między serwerem aplikacyjnym (zazwyczaj pracującym na maszynie typu UNIX) a komputerem mainframe przesyła się bardzo wiele danych. Zapytanie inicjowane ze stacji roboczej przechodzi zatem do serwera aplikacyjnego, po drodze zabezpieczanego przez firewalle, a następnie przechodzi do wydzielonej sieci wewnętrznej, także chronionej zaporami, by ostatecznie wykonać się w motorze bazodanowym dużego komputera mainframe. Odpowiedź idzie drogą odwrotną, przechodząc przez zapory, routery i przełączniki sieciowe. Na tej drodze może wystąpić aż 14 hopów i między serwerem aplikacyjnym a bazą na mainframe występuje olbrzymie nasilenie ruchu transakcyjnego. Konsolidacja takiej aplikacji do środowiska mainframe sprawi, że dane te nie będą musiały przechodzić przez zestaw zapór sieciowych, a cały ruch międzyserwerowy będzie realizowany w obrębie szybkiej sieci wewnętrznej. Paulo Carvao wyjaśnia: "Konsolidacja aplikacji umożliwi poprawę wydajności oraz da szansę na oszczędności związane z mniejszym zapotrzebowaniem na pasmo na firewallach, a także umożliwi bardzo dobre centralne zarządzanie w obrębie jednej technologii. Aplikacją, która bardzo dobrze nadaje się do takiej konsolidacji, jest system ERP firmy SAP, który w bardzo dużych instalacjach generuje wiele transakcji i wtedy komputer klasy mainframe może być dobrym wyborem" - dodaje.

Nowe procesory i akceleracja Javy

Dzisiejsze klastry maszyn x86 wyposażone w akceleratory GPU osiągają szczytową wydajność obliczeniową, okupując czołowe miejsca listy TOP500 najszybszych komputerów świata i maszyny mainframe nie mogą z nimi konkurować pod względem wydajności obliczeń matematycznych czy inżynierskich. Niemniej jednak w zastosowaniach biznesowych mogą być wygodne - firma IBM postanowiła wykorzystać doświadczenia i technologię stosowaną w procesorach POWER i zbudować najnowszy procesor dla maszyn klasy mainframe. Jest to mikroprocesor zbudowany na takiej samej powierzchni krzemowej płytki jak POWER i w tej samej technologii, zatem mieści podobną liczbę tranzystorów.

Paulo Carvao mówi: "Aby procesor ten dobrze pracował w środowisku tak odbiegającym od architektury x86 i POWER, wykorzystuje on zaledwie cztery rdzenie, ale wyposażono go w bardzo dużą ilość pamięci podręcznej. Procesor ten jest także taktowany najszybszym zegarem dostępnym dla tej technologii, 5,2 GHz. Jest to bardzo szybki, wielowątkowy procesor, znacznie szybszy od mikroprocesorów POWER czy x86. Wyposażono go w specjalne instrukcje przeznaczone do akceleracji pracy aplikacji napisanych w języku Java - co świadczy o tym, że dzisiejsze komputery mainframe są projektowane także dla takich obciążeń".