Jeszcze kilka lat temu standard IEEE 802.11n oferujący teoretyczne prędkości przesyłania danych rzędu 300 Mb/s wydawał się doskonałym rozwiązaniem, niwelującym większość niedociągnięć sieci Wi-Fi. Obecnie, gdy większość użytkowników oczekuje stabilnych, szerokopasmowych połączeń, zdolnych przenosić ogromne ilości danych (transmisje HD, bezprzewodowy backup itp.), maksymalna przepustowość protokołu 802.11n nie robi już tak dużego wrażenia.

Polecamy Bezpieczne WiFi

Zobacz również:

• Netgear wkracza z Wi-Fi 7 dla klientów biznesowych
• Wyjaśniamy czym jest SD-WAN i jakie są zalety tego rozwiązania

Dodatkowo, liczne testy pokazują, że założenia teoretyczne często nie odpowiadają praktyce. W rzeczywistości dwa urządzenia z emblematem "n-ki", oddalone od siebie jedynie od kilka metrów, mogą przesyłać dane z prędkościami znanymi raczej z odchodzącego już standardu 802.11g.

W wielu przypadkach użytkownicy mogą samodzielnie poprawić działanie swoich sieci Wi-Fi, aby móc w pełni korzystać z oferowanych przez nie możliwości.

Ustawienia

Niektóre punkty dostępowe mają domyślnie włączone opcje oszczędzania energii co często odbywa się kosztem redukcji prędkości przesyłania danych.

Jeśli zależy nam na maksymalnej przepustowości oferowanej przez urządzenie, należy wejść w jego ustawienia i poszukać opcji dotyczących mocy sygnału, różnych wersji trybów "eko" oraz wyłączyć automatyczny dobór prędkości transmisji.

Lokalizacja punktu dostępowego

Odległość między punktem dostępowym a kartą sieciową jest ważniejsza niż mogłoby się to wydawać. Jej dwukrotnie zwiększenie może zmniejszyć przepustowość sieci aż o dwie trzecie. Jeśli nie możemy zmniejszyć tej odległości inaczej rozlokowując urządzenia, dobrym rozwiązaniem może być skorzystanie z repeatera.

Polecamy Nadchodzi gigabitowy WLAN

Innymi obiektami lub elementami, które mocno tłumią sygnał są woda i metale. Warto tak zaplanować sieć by nie były one przeszkodą dla sygnału. Kaloryfery, akwaria (a nawet naczynia z wodą do podlewania kwiatków), znajdujące się na drodze sygnału, tłumią go. Metale natomiast odbijają sygnały, co może przyczynić się do powstania błędów czy zerwanych połączeń.

Narzędzia typu NetSpot (dla Apple Mac) czy Heatmapper (dla PC) doskonale nadają się do określania wpływu odległości, zmian częstotliwości, rozłożenia ścian budynku na siłę sygnału Wi-Fi. Obie aplikacje pozwalają śledzić jak wygląda pokrycie sygnałem użytecznym sieci bezprzewodowej i będą pomocne w znalezieniu optymalnej lokalizacji dla punktu dostępowego.

Zmiana anteny

Za utratę pakietów lub niskie prędkości przesyłania danych mogą być odpowiedzialne anteny. Warto je wymienić na bardziej wydajne (nawet te wbudowane w urządzenie, choć wymaga to większej pracy).

W zależności od potrzeb można użyć anten dookólnych lub kierunkowych, potrafiących skierować wiązkę sygnału w odpowiednie miejsce. Dobrym przewodnikiem wymiany anten w sieciach bezprzewodowych jest Binary Wolf (instruktaż w języku angielskim).

CPU również wpływa na propagację sygnału

Współczesne procesory są taktowane wysokimi częstotliwościami (GHz), co może generować szum i negatywnie wpływać na wbudowany w komputer moduł Wi-Fi. Jest to szczególnie widoczne w przypadku laptopów, w których większość elementów jest rozmieszczona bardzo blisko siebie.

Polecamy Skanery WiFi na platformę Android

Częstotliwość pracy procesorów zmienia się dynamicznie (zależnie od obciążenia), wpływając na zachowanie nadajników Wi-Fi. Aby uniknąć interferencji często ograniczają one własną moc transmisyjną, co przekłada się na niższą prędkość przesyłania danych.

Jeśli podejrzewamy, że taka sytuacja ma miejsce w naszym komputerze, można wyłączyć wbudowany moduł Wi-Fi i skorzystać z rozwiązań zewnętrznych (np. kart sieciowych USB).

Firmware, sterowniki

Oprogramowanie wbudowane w urządzenie sieciowe (firmware) lub źle dobrane sterowniki mogą przyczynić się do wadliwego działania całej sieci. Systematyczne sprawdzanie aktualizacji jest szczególnie ważne w przypadku nowych urządzeń, które najczęściej są poprawiane przez swoich producentów.

Jeśli dany dostawca nie publikuje żadnych poprawek do urządzeń, to warto poszukać aktualizacji na stronach internetowych producentów konkretnych układów scalonych.

Optymalny kanał

Po uruchomieniu, punkty dostępowe często same wybierają najmniej zatłoczony kanał częstotliwościowy, który jest następnie ustawiany jako domyślny. Niestety nie wszystkie dostosowują się do nowych warunków w miarę pojawiania się nowych sieci.

Aplikacja InSSIDer pozwala zapoznać się z bieżącym obrazem częstotliwościowym i odpowiednio zmienić ustawienia punktu dostępowego.