Usprawnione systemy operacyjne w połączeniu z oprogramowaniem opracowanym przez WebSphere, Tivoli i produktami linii DB2 są podstawą nowych technologii i usług, którym IBM nadał ogólną nazwę Virtualization Engine.

IBM stosuje już od wielu lat takie rozwiązanie w swoich systemach klasy mainframe, ale prace nad platformą Virtualization Engine, które trwały trzy lata, to zupełnie nowa jakość. Nowa, ponieważ motor Virtualization Engine zostanie wprowadzony do serwerów klasy średniej i do pamięci masowych. Technologia Virtualization Engine pozwoli partycjonować procesory Power5, które będą instalowane w serwerach linii iSeries i pSeries.

Zobacz również:

• Trwają prace nad komputerami symulującymi działanie ludzkiego mózgu
• GPW WATS – twarda podstawa do globalnego konkurowania
• 5 priorytetów, które obniżają koszty chmury i usprawniają operacje IT

W skład motoru Virtualization Engine, który będzie towarzyszyć nowym serwerom linii iSeries, wchodzą takie elementy, jak: oprogramowanie Provisioning Manager software (Tivoli) i zestaw narzędzi opartych na oprogramowaniu WebSphere, które pozwolą użytkownikom uruchamiać rozproszone aplikacje, używając do tego celu standardowych rozwiązań Open Grid Services Architecture.

Mechanizm partycjonowania zaimplementowany w Virtualization Engine pracuje podobnie jak GSX Server i ESX Server (VMware), oraz jak oprogramowanie HP Virtual Partitions (vPars). Z tą jednak różnicą, że Virtualization Engine pracuje dużo efektywniej niż rozwiązanie VMware. Rozwiązanie VMware nie pozwala np. na to, aby jedna aplikacja mogła korzystać z usług więcej niż dwóch procesorów. Virtualization Engine pozwala na to, oferując wiele innych możliwości partycjonowania serwerów.