Ericsson pierwszy raz przedstawił w Polsce radiową technologię HSDPA (High Speed Downlink Packet Access), umożliwiającą kilkakrotnie szybsze przesyłanie danych niż jest to obecnie możliwe w systemach WCDMA. W praktyce oznacza to krótszy czas przesyłania danych, osiąganie szczytowej szybkości transmisji 14,2 Mb/s oraz zmniejszenie opóźnień w interfejsie radiowym.

Podniesienie szybkości transmisji w kierunku dosyłowym (downlink) w technologii HSDPA uzyskano przez wdrożenie koncepcji współdzielonego kanału transmisji, czyli tzw. fat-pipe. Jej założeniem jest dynamiczne i ciągłe dostosowywanie się do zmian zachodzących w środowisku radiowym oraz szybka retransmisja błędnych danych. Do poprawy jakości transmisji w tej technologii przyczynia się jednoczesne oddziaływanie kilku czynników: zwiększenie maksymalnej szybkości do 14,2 Mb/s, redukcja opóźnień pakietowych oraz kilkukrotne (2-3 razy) zwiększenie pojemności systemu.

Zobacz również:

• SMS vs RCS vs iMessage - jakie są najważniejsze różnice?

Wzrost pojemności systemu uzyskano poprzez transmisje w kanale współdzielonym (efektywne użycie dostępnych kodów i zasobów mocy w WCDMA), zastosowanie krótszych interwałów transmisyjnych (wpływających na czas odpowiedzi i poprawę śledzenie szybkich zmian parametrów kanału radiowego) oraz adaptację łącza radiowego (co poprawia wykorzystanie kanału i umożliwia stacji bazowej pracę z maksymalną mocą).

Na wzrost efektywności wykorzystania pasma radiowego w systemie HSDPA istotne oddziaływanie mają: przełączanie kanałowe (zwiększa priorytet użytkowników pracujących w dobrych warunkach propagacji), szybka retransmisja i soft-combining (dodatkowo poprawiają pojemność systemu) oraz zastosowana wielowartościowa modulacja 16QAM – umożliwiająca szybsze kodowanie sygnałów. Ericsson przewiduje komercyjne wprowadzenie na rynek technologii HSDPA w 2005 r.