Aplikacje w języku Java

Aplikacje korzystające z języka Java łączą wszystkie zalety Internetu z możliwościami aplikacji klient/serwer. Java pozwala na tworzenie zaawansowanych aplikacji takiego samego typu, jak tradycyjne aplikacje klient/serwer, a jednocześnie zapewnia łatwość rozpowszechniania na dowolną platformę sprzętową, dla której dostępna jest maszyna wirtualna Java.

Obecnie możliwe jest opracowanie aplikacji całkowicie w języku Java, zarówno w części przesyłanej do stacji klienta, jak i części uruchamianej na serwerze. Nowe narzędzia pozwalają na tworzenie aplikacji wielowarstwowych, w których aplikację uruchamia się na komputerze z serwerem Web, dane otrzymuje się z wielu systemów zarządzania bazami danych, a klientem może być dowolnego rodzaju komputer z maszyną wirtualną Java, niekoniecznie PC z przeglądarką Web.

Bogactwo możliwości języka nie ogranicza programisty w zakresie tworzenia interfejsu użytkowego, interakcji z serwerem, komunikacji między różnymi aplikacjami i dostępu do zasobów sieci Web.

Bardziej skomplikowane aplikacje w Javie mogą wymagać załadowania w momencie uruchamiania sporego kodu do stacji klienta, ale na ogół nie obciążają sieci bardziej niż typowe aplikacje klient/serwer. W konfiguracji trójwarstwowej, wykorzystującej specjalizowane serwery obliczeniowe lub komunikacyjne ruch w sieci jest jeszcze mniejszy. Czasem możliwa jest obsługa większej liczby użytkowników przez aplikacje Java niż przez równoważne tradycyjne aplikacje klient/serwer.

Co wybrać

Natura aplikacji decyduje o jej rozwiązaniach architektonicznych. Jeżeli czynnikiem decydującym jest małe pasmo przenoszenia między klientem a serwerem, najlepsze okazują się aplikacje HTML.

Jeżeli natomiast konieczna jest wyszukana aplikacja z dostępem do wielu baz danych, uruchamiana w sieci typu intranet/ekstranet/Internet, to najlepsze do jej tworzenia są język Java oraz nowe technologie obiektowe JavaBeans i ActiveX.

Jeżeli niezbędne jest rozpowszechnianie aplikacji na różne platformy sprzętowe (lub w nieznanym z góry środowisku), trzeba ograniczyć się do aplikacji napisanych w "czystej, 100% Javie" i wykluczyć komponenty ActiveX.

Zamiast opracowywać aplikację dla jednego centralnego komputera, programiści muszą tworzyć aplikacje, które trzeba dzielić (czasem nawet dynamicznie) na wiele komputerów.

Perspektywa „dostępu do informacji dla każdego, wszędzie i w dowolnej chwili”, dotąd odległa staje się codziennością.