Emisja ujawniająca: problem czy przesada?
-
- Łukasz Maciejewski,
- 22.02.2011
Przy paśmie przenoszenia 5 MHz, magnetowid może przechwycić emisję o zmienności 16 pikseli, co daje czcionkę o rozmiarze 72. Najpopularniejszą rozdzielczością jest 1024x768:60 Hz i na niej się skupimy, wykorzystując domowej klasy komputer PC z kartą graficzną Radeon 9550. Do celów badawczych wykorzystano płytkę pomiarową.
Odtworzenie synchronizacji
Porównanie obrazów: a)zrekonstruowany b)oryginalny
Niedokładności sygnałów odchylania można uwzględnić i odpowiednio przekształcić obraz, by stał się czytelny.
Każdy komputer jest inny
Zgodnie ze Standardami VESA, sygnały mogą być obarczone 0,5-proc. błędem. Oznacza to, że nawet karty graficzne tego samego producenta, z tej samej linii produkcyjnej, mogą różnić się parametrami i zazwyczaj minimalnie się różnią. Przy profesjonalnym sprzęcie jest to zaletą i umożliwia odseparowanie sygnału emisji ujawniającej kart graficznych kilku komputerów w tym samym pomieszczaniu. W przypadku prostego laboratorium wyklucza to wykorzystanie innego komputera jako stabilnego źródła sygnałów synchronizacji.
Ze względu na charakter emisji (najsilniejsze są sygnały o zmianie jasności), przechwytywane są informacje o konturach wyświetlanych figur. Zazwyczaj widoczne są puste okręgi, a litery wydają się pogrubione, przy czym im większy kontrast, tym silniejszy sygnał. Pionowe kreski widoczne są doskonale, natomiast poziomych już się nie doszukamy, stąd litery "E" oraz "T" są trudniej rozpoznawalne niż np. litera "W", która ma znacznie mniej poziomych kresek.
Oznacza to, że odpowiedni krój czcionek oraz algorytmy wygładzania wpływają na poziom emisji ujawniającej.
Sygnał wideo jest emitowany wielokrotnie, zatem za pomocą analizy cyfrowej można uzyskać czytelny obraz nawet wtedy, gdy sygnał jest słabszy od szumów odbiornika - z tej zdobyczy nauki korzystają profesjonalne odbiorniki wykorzystywane do przechwytywania sygnałów emitowanych przez komputery.
