Kuracja natychmiastowa

Współczesne rozwiązania backupowe pozwalają na wykonanie szybkich kopii zapasowych przez multipleksację strumieni danych lub, gdy sieć jest dostatecznie wydajna, zapis na wielu napędach jednocześnie. Oprogramowanie replikacyjne umożliwia kopiowanie zmian w danych do zdalnej lokalizacji niemal w czasie rzeczywistym. Aby przyspieszyć kopiowanie danych, dostawcy powszechnie już oferują rozwiązania do wykonywania kopii online, nie wymagające wyłączania aplikacji.

O ile szybkie wykonanie kopii zapasowej nie jest problemem, o tyle szybkie odtwarzanie danych wciąż stanowi wyzwanie. Problemem jest czas potrzebny na odszukanie ostatniej prawidłowej kopii, skopiowanie danych do macierzy oraz czas potrzebny na synchronizację danych z aplikacją. Najnowsze trendy w dziedzinie odtwarzania pozwalają jednak sądzić, że i te problemy zostaną wkrótce usunięte.

Możliwości jest kilka. Pierwsza z nich, najprostsza, ale zarazem bardzo skuteczna, polega na kopiowaniu danych nie z dysków na taśmy, lecz z dysków na dyski. Zastąpienie taśm dyskami zasadniczo skraca czas wyszukiwania danych do odtworzenia oraz czas ich przywracania. Systemy dyskowe zastępujące taśmy mogą mieć postać prostych macierzy z dyskami ATA sterowanych przez zewnętrzne oprogramowanie. Mogą to być także dedykowane platformy wykorzystujące nowatorskie systemy plików (pisaliśmy o tym w CW 30/2003).

Druga opcja polega na rejestrowaniu każdej zmiany w danych i zapisywaniu jej w wydzielonym obszarze głównego systemu pamięci masowej lub też poza nim. Jeżeli dojdzie do awarii, wystarczy wskazać ostatnią poprawnie wykonaną operację I/O lub czas jako punkt odtwarzania. Rozwiązania tego typu są zwykle dostarczane w formie dedykowanych urządzeń, które są umieszczane "pomiędzy" serwerami a systemem pamięci masowych lub też między macierzą główną a macierzą pomocniczą. Są też rozwiązania mające formę agentów serwerowych.

Trzecia możliwość to rozwiązania backupowe tworzone z myślą o konkretnej aplikacji, np. serwerze pocztowym. Takie rozwiązanie charakteryzuje się m.in. tym, że potrafi powiązać ciągi bitów z obiektami aplikacji, np. skrzynkami, folderami czy też pojedynczymi wiadomościami e-mail. Odtwarzanie trwa szybciej niż w tradycyjnym scenariuszu, ponieważ są odzyskiwane jedynie te dane, które uległy uszkodzeniu lub desynchronizacji. Takie rozwiązanie wydaje się najbardziej efektywne. Jest jednak najtrudniejsze do wykonania, dlatego przynajmniej na razie oferują je nieliczne firmy i to tylko dla niektórych aplikacji.

Posterunki na portach

Powszechnie uważa się, że dopóki dane są przesyłane w ramach centrum danych, dopóty są one w miarę bezpieczne. Poza tym popularyzacja rozwiązań opartych na protokole IP (iSCSI, FCIP, iFCP) naraża sieci SAN na wszystkie związane z IP zagrożenia. Niewykluczone że w przyszłości pojawiąĘsię skuteczne metody ataków na protokoły SCSI i Fibre Channel.

Sieci SAN można wstępnie zabezpieczyć, stosując zoning, czyli podział sieci SAN bądź nawet woluminów na strefy, trudno jednak uznać go za metodę wyszukaną. Powstające obecnie rozszerzenia funkcjonalne dla produktów istniejących, a także nowe rozwiązania zmierzają do przeniesienia na grunt sieci SAN metod sprawdzonych w sieciach LAN/WAN. Na rynek trafiają właśnie, bądź trafią wkrótce, urządzenia i oprogramowanie zapewniające bezpieczne uwierzytelnianie urządzeń i użytkowników, kontrolę dostępu opartą na listach dostępowych lub rolach, tworzenie sieci wirtualnych, rozwiązań typu proxy itd. Powstały też firmy specjalizujące się w szyfrowaniu całego ruchu w sieciach SAN, a nawet szyfrowaniu zawartości dysków twardych. Mówi się również o szyfrowanych systemach plików, które będą przechowywać dane w formie zaszyfrowanej już w pamięci serwera.