Pod rękę z Cisco

Architektura hot spotów jest dość prosta: punkty dostępowe łączą się z przełącznikami, które z kolei są połączone urządzeniami Cisco Mobile Exchange (CMX), pełniącymi m.in. funkcje routerów. W zależności od możliwości łączność z siecią szkieletową Polkomtela jest realizowana za pośrednictwem łączy światłowodowych bądź radiolinii. "W niższej warstwie sprzętowej i medium radiowego urządzenia są zarządzane przy użyciu pakietu CiscoWorks" - wyjaśnia Grzegorz Kowalski.

Oprogramowanie CiscoWorks umożliwia identyfikację wszystkich funkcjonujących w sieci punktów dostępowych z serii Cisco Aironet. Za pomocą przeglądarki administratorzy mogą zmieniać wykorzystywane przedziały częstotliwości radiowych, pory, w których urządzenia powinny być wyłączane i ponownie uruchamiane itd. Oprogramowanie pozwala na prowadzenie analizy obciążenia poszczególnych urządzeń i rzeczywistej przepustowości sieci bezprzewodowej. Umożliwia też opracowanie standardowej konfiguracji i automatyczne przesłanie jej do wszystkich punktów dostępowych w całej sieci. Funkcje te pozwolą utrzymać koszty administracyjne na niskim poziomie, a jednocześnie zapewnić sieci należyte bezpieczeństwo.

Uwierzytelnianie i naliczanie opłat jest obsługiwane przez podsystem Cisco AAA (Authorization, Authentication, Accounting) będący elementem pakietu Cisco Mobile Exchange. Sprzężono go z systemami: billingowym pre-paid oraz obsługi klienta Polkomtela.

Najpierw przed, później po

Polkomtel zamierza wykorzystać model przedpłat za usługi WLAN. Decyzja jest uzasadniana większym ryzykiem związanym z bezpieczeństwem systemu, gdzie opłaty są naliczane okresowo po skorzystaniu z usługi. "W przypadku naliczania opłat za każde połączenie istnieje ryzyko, że ktoś podsłucha informacje przekazywane do punktu dostępowego przez legalnego użytkownika, a następnie wykorzysta jego atrybuty. W przypadku systemu pre-paid to ryzyko praktycznie znika" - twierdzi Grzegorz Kowalski.

Firma rozważa zastosowanie modelu naliczania opłat po skorzystaniu z usługi, jednak pod warunkiem, że upowszechnią się urządzenia pozwalające na uwierzytelnianie za pomocą karty SIM. Notabene powstało już konsorcjum WLAN Smart Card Consortium, którego głównym celem jest wypracowanie otwartego standardu identyfikacji użytkowników sieci WLAN w ten właśnie sposób. Konsorcjum wydało już nawet wstępną wersję standardu WLAN-SIM v. 0.1.

Przykładem produktu, który już dziś umożliwia użycie kart SIM do uwierzytelniania, jest karta Nokia D211. Zyskujące na popularności urządzenia z technologią Centrino Intela nie oferują jednak możliwości wykorzystania kart SIM. Dlatego Polkomtel zastanawia się również nad oferowaniem dodatkowych czytników kart SIM.