Niektórzy sądzą, że SAS może nawet zastąpić Fibre Channel. Chociaż SAS to interfejs pamięci, a nie protokół transportu, tak jak ma to miejsce w przypadku Fibre Channel, to obie technologie mają wiele wspólnego. Dyski SATA i SAS może obsługiwać jeden kontroler, co oznacza, że producenci mogą budować macierze wyposażone w oba rodzaje dysków. Dyski SAS mogą wtedy świadczyć swoje usługi bardziej wymagającym aplikacjom, a dyski SATA mniej wymagającym.

Na brzegu macierzy można wtedy zainstalować interfejs Fibre Channel lub iSCSI. W ten sposób jedna platforma może wspierać mieszankę technologii: wewnątrz mogą być dyski SATA i SAS, a na zewnątrz FC lub iSCSI. Można pójść dalej i zapytać się, czy macierz musi się koniecznie komunikować z serwerami przez połączenie Fibre Channel?

Zobacz również:

• Brak miejsca na dysku? Najlepsze metody na zwiększenie pamięci
• AI w walce z przestępstwami finansowymi

Dla niewielkich firm budowanie sieci SAN może być zbyt kosztowne. W takich sytuacjach rozwiązaniem może być SAS. Jednak SAS nie zapewnia takich połączeń jak SAN. Klaster SAS nie dysponuje swoim protokołem transportu i nie może zastąpić sieci SAN. Z drugiej jednak strony SAS może wspierać klastry składające się z wielu węzłów. Mamy tu bowiem do czynienia z macierzą zawierającą wiele napędów SAS. Macierz można podzielić na wiele węzłów, każdy komunikujący się z różnymi serwerami przez połączenia Fibre Channel. Takie rozwiązanie może już zastąpić SAN.

W sieci SAN każdy serwer "widzi" swoją własną pamięć. Serwery zachowują się tak, jakby dysponowały pamięcią podłączoną bezpośrednio do nich, podczas gdy tak naprawdę między nimi i pamięciami znajdują się siatka połączeń Fibre Channel.

W klastrze składającym się z wielu węzłów każdy serwer jest podłączony do swojej pamięci za pomocą kabla SAS. Tak jak w przypadku sieci SAN, serwery nie współdzielą pamięci. Jedyne ograniczenie polega na tym, że pamięć musi być zlokalizowana nie dalej niż 8 metrów od serwera.

Ale i to ograniczenie można zlikwidować. Trzeba tylko zainstalować między serwerami i macierzą zawierającą dyski SAS (albo SAS i SATA) specjalny przełącznik.

Można sobie wyobrazić taką topologię: w szafie znajduje się wiele serwerów kasetowych. Komunikują się one z przełącznikiem SAS (który można porównać do przełącznika Fibre Channel), który wymienia dane z macierzą SAS opartą na dyskach SAS/SATA.

Trzy możliwości.

Użytkownikom chcącym zainstalować dużą pamięć masową, która świadczy swe usługi wielu serwerom, można zaproponować trzy rozwiązania: sieć SAN z siatką połączeń Fibre Channel; sieć SAN z protokołem iSCSI, opartą na połączeniach Ethernet, a nie na Fibre Channel; czy wreszcie klaster SAS, który nie wymaga żadnych rozwiązań sieciowych. Każde z tych trzech rozwiązań ma swoje wady i zalety. Jednak to ostanie jest bardzo interesujące.

Przełączniki SAS są już dostępne (produkują je np. LSI Logic, PMC i Vitesse). Kontrolery macierzy SAS mogą wspierać takie opcje, jak: aplikacje chroniące dane, RAID, wirtualizowanie danych, replikowanie danych czy migawkowe kopie danych.

Macierze takie można przy tym wyposażyć w interfejsy FC i iSCSI. Jest to więc bardzo elastyczne rozwiązanie. W macierzach SAS nie trzeba też stosować motorów TOE (TCP off-load engine). Nie ma tu po prostu protokołu TCP. W serwerach komunikujących się z pamięcią masową nie trzeba instalować kart sieciowych Ethernet. Procesory serwerów mogą więc poświęcić więcej czasu na obsługę właściwych aplikacji. To kolejne argumenty przemawiające za klastrami SAS.