Progi powiązane z elementami sieci

Progi są zazwyczaj ustawiane dla pojedynczego elementu i często dla indywidualnych interfejsów w elemencie (np. każdy interfejs na routerze może mieć inny próg w zależności od podpiętego medium). Zależności między elementami i wpływ tych zależności są często niemożliwe do zintegrowania w zwykłych progach i alarmach.

Konsolidacja informacji, mająca na celu określenie użytecznych progów, jest skomplikowana, a dane zbierane z wielu elementów są trudne do korelacji i agregacji zarówno dla celów alarmowania, jak i raportowania. Zrozumienie wszystkich możliwych korelacji jest także wyzwaniem i wymaga wiedzy eksperckiej często niedostępnej w zespołach obsługujących infrastrukturę sieciową.

Problem progów pojawia się również w nowych projektach narzędzi zarządzania. Coraz więcej produktów zaczyna być projektowanych z myślą o wymaganiach świata realnego. Niektóre z nich już teraz stosują analityczne, heurystyczne i oparte na trendach metody określania dynamicznych lub adaptowalnych progów, które uwzględniają wzajemne powiązania pomiarów sieciowych.

Używając metod analitycznych, produkty te mogą określać skorelowanie pomiarów i implikacje z nich wynikające dla całej sieci. I tak, gdy poszczególne łącza, interfejsy czy element wspierający zaczynają zbliżać się do swoich granic wydajnościowych, to korelacja analityczna może przewidzieć "efekt śnieżnej kuli" i zaalarmować operatora sieci o narastającym problemie.

Zestaw pomiarów może też wskazywać na konieczność sprawdzenia pozornie niepowiązanych komponentów sieci lub ustawienia progów na te pomiary w innych punktach sieci. Na przykład spowolnienie czasu reakcji w odniesieniu do użytkownika końcowego może wskazywać na potrzebę szczegółowego sprawdzenia połączenia sieciowego, wykorzystania systemu lub wydajności procesów serwera. Umożliwi to korelacja pomiarów, która zapewni całościowe spojrzenie na problem dostarczania usług użytkownikowi końcowemu. Bez takich korelacji charakterystyczny zestaw pomiarów może nie być rozpoznany dopóty, dopóki problem nie zamanifestuje się sam.

Niektóre rozwiązania zapewniają także możliwość tworzenia punktów odniesienia dla pomiarów, które są skorelowane z porą dnia, dniem tygodnia i innymi charakterystykami wyznaczającymi trendy. Te punkty odniesienia umożliwiają tworzenie przedziałów progów, pozwalając na alarmowanie na podstawie pomiarów wykraczających poza normy, ale niekoniecznie poza ścisłe, stałe progi.

Problemy analizy danych

Po określeniu wyzwań w zbieraniu danych i spraw związanych z progami, pozostają jeszcze problemy związane z analizą danych. Wśród nich jest obciążenie mocy obliczeniowej przez scentralizowaną analizę danych, zakres takiej analizy oraz wyzwania związane z przyczynami pierwotnymi problemów i trendami.

Olbrzymie ilości danych generowanych przez monitorowanie w dużych sieciach, przekazywane do centralnych systemów analiz, powodują, że systemy te zazwyczaj wymuszają bądź intensywne filtrowanie tych danych, bądź godzą się na obciążanie istotnych zasobów obliczeniowych analizą kombinacji zebranych pomiarów. To z kolei implikuje bądź potencjalną utratę użytecznych danych przy filtrowaniu, bądź istotne obciążenie mocy obliczeniowej użytej do analizy ciągłej.

Większość motorów analitycznych jest często ograniczona w swoich możliwościach do korelacji albo wielu elementów, albo wielu pomiarów. Ponadto połączone pomiary są trudne do tworzenia, tak więc wiele produktów ich nie zapewnia. Co więcej, te same pomiary są często kluczowe dla proaktywnego zarządzania złożonymi sieciami. Używanie kombinacji wielu pomiarów w pojedynczym zestawieniu pozwala na uniknięcie strumienia alarmów, gdy problem się jeszcze nie pojawił.

Wiele alarmów z powodu tego samego problemu to powszechność. Technologie analizy przyczyny źródłowej pojawiły się pod koniec lat 90., w celu określenia prawdopodobnego źródła problemu przez korelacje dużych zbiorów danych z regułami lub innymi środkami określającymi prawdopodobne przyczyny. Chociaż znacząco ulepszone, analizy źródła problemu mają ograniczone zastosowanie w proaktywnym zarządzaniu siecią z powodów wydajnościowych, a także dlatego że określenie źródła nie zawsze pozwala zapobiec załamaniu lub degradacji systemu.

Podsumowanie

Natura zarządzania siecią stwarza wiele wyzwań i wymagań pod adresem infrastruktury. Od ekstremalnych wolumenów danych udostępnianych przez elementy sieci, przemieszczania danych do centralnej lokalizacji, trudności z segregowaniem olbrzymiej liczby zebranych pomiarów, do złożoności dzisiejszych sieci i tworzących je elementów.

Problemy te można rozwiązywać przez połączenie centralizacji z selektywnymi pomiarami lub rozwiązaniami rozproszonymi, które mogą dotyczyć rozproszonych zbiorów danych, rozproszonego filtrowania i korelacji lub rozproszonej analizy. Rozproszone podejście może prowadzić do lokalnego ustawiania progów, czyniąc je bardziej użytecznymi.