Konwertery długości fali

Funkcja konwertera długości fali polega na przeniesieniu informacji z jednego wybranego kanału WDM do innego kanału o ustalonej lub praktycznie niezmiennej długości fali. Sytuacja taka zdarza się, gdy dwie stacje dostępowe (stacje końcowe lub węzły sieci) o różnych bądź takich samych długościach fal optycznych nie znajdują wspólnej ścieżki optycznej o tej samej długości fali na całej trasie przekazu przez sieć. Funkcja konwersji fal jest kontrolowana przez system zarządzania siecią i zwykle jest implementowana w multiplekserach pełniących funkcję węzłów sieci dostępowej, co umożliwia elastyczne konfigurowanie ścieżek wirtualnych przez sieć optyczną opartą na wielu węzłach.

Sprzęgacze optyczne

Zadaniem ich jest doprowadzenie mocy świetlnej pochodzącej z kilku światłowodów wejściowych do jednego lub kilku światłowodów wyjściowych bądź dystrybucja mocy optycznej z jednego lub kilku światłowodów wejściowych w kierunku światłowodów wyjściowych. Sprzęgacze optyczne zwykle występują jako elementy pasywne (zwane są wtedy komutatorami optycznymi), zatem sposób rozdziału prowadzonej mocy świetlnej jest istotnym parametrem do określenia ich przydatności w konkretnych zastosowaniach.

Biorąc pod uwagę rozdział mocy świetlnej w odniesieniu do wielofalowej techniki multipleksacji WDM wyróżnia się 2 rodzaje sprzęgaczy optycznych:

• gwiazdowe, spełniające funkcję odwracalnych multiplekserów odpowiednich dla szerokopasmowej komutacji kanałów optycznych. W tym przypadku suma mocy świetlnej doprowadzonej na wejściach sprzęgacza jest równomiernie rozdzielana na wszystkie jego wyjścia, a moc na każdym z nich zależy od liczby komutowanych kanałów optycznych. Straty dodatkowe przy małej liczbie komutowanych we/wy (np. 2x2) nie przekraczają zwykle ułamka dB, a przy sprzęganiu wielu kanałów optycznych są również niewielkie i wynoszą średnio poniżej 3 dB;

• selektywne, wrażliwe na długość fali optycznej lub polaryzację sygnału wejściowego (podział za pomocą dwójłomności światłowodu sprzęgającego). Najbardziej znane są selektywne i odwracalne demultipleksery WDM, selekcjonujące poszczególne kanały o różnych długościach fal przez rozszczepienie wiązki – z zastosowaniem siatki dyfrakcyjnej. Ich cechą charakterystyczną jest niezależność wprowadzanego tłumienia od liczby multipleksowanych kanałów oraz praca z pełną mocą wiązki optycznej (bez strat związanych z podziałem mocy na poszczególne kanały o różnej długości fali).

Multipleksery ADM

ADM (Add Drop Multiplexer), nazywane również krotnicami transferowymi ADM, stanowią rozbudowane urządzenia transmisyjne stosowane zarówno do przekazów optycznych, jak i przewodowych opartych na miedzi. Ich zasadniczą cechą jest możliwość wydzielenia z toru optycznego jednego lub kilku dowolnie wybranych kanałów transmisyjnych i zastąpienia ich innym strumieniem informacji, lecz niekoniecznie o tej samej długości fali. Funkcje multiplekserów ADM, kontrolowane przez system zarządzania siecią, są szczególnie przydatne przy tworzeniu dostępowej sieci optycznej na najniższym poziomie komutacji w szerokopasmowych i przezroczystych sieciach transportowych.

Przezroczyste przełączniki

Do budowy terabitowych sieci optycznych stosowane są całkowicie przezroczyste przełączniki światła, spełniające funkcję dotychczasowych węzłów komutujących OXC (Optical Cross Connect). Najważniejszą ich cechą, będącą istotą wydajnego przełączania kanałów optycznych, jest stosowanie całkowicie optycznych przełączników, bez konwersji sygnałów optycznych do postaci elektrycznej. Są one już dostępne jako 2 konkurencyjne rozwiązania o całkowicie odmiennej technologii bezpośredniego krosowania wiązek fotonów: przełączniki optyczne wykonane w mikroelektromechanicznej technologii MEMS (Micro-Electro-Mechanical System) i ciekłokrystaliczne przełączniki optyczne.