Specyfikacja pozwala łączyć kilka standardowych linii telefonicznych używanych przez DSL i przesyłać przez nie bardzo szybko dane, dostarczając je w ten sposób jednemu użytkownikowi. Przepustowość takiego połączenia przewyższa wielokrotnie przepustowość tradycyjnych połączeń DSL, które korzystają z jednej linii telefonicznej.

Przez połączenie DSL oparte na tej technologii będzie można przesyłać nie tylko dane i głos, ale również bardzo "pasmożerne" aplikacje wideo.

Zobacz również:

• ONZ rekrutuje roboty, aby osiągnąć globalne cele rozwoju
• SMS vs RCS vs iMessage - jakie są najważniejsze różnice?

Nowa specyfikacja nosi nazwę G.bond. Używając tej technologii, przepustowość połączenia wzrasta wprost proporcjonalnie do ilości zastosowanych linii. Agregując dwie linie telefoniczne, przepustowość wzrasta dwukrotnie, agregując trzy linie telefoniczne, przepustowość wzrasta trzykrotnie. Regułę tę można stosować niezależnie od rodzaju zastosowanej technologii DSL (ADSL, VDSL, itd.).

ITU opracowała trzy wersje specyfikacji G.bond, każda wspierająca multipleksowanie przez zwielokrotnione połączenie DSL strumieni z danymi Ethernet, ATM lub TDM.