NIST wykorzystał podczas badań nowy standard. Opiera się on na tzw. "szablonach szczegółów" (minutiae templates), dzięki którym zadanie konwertowania obrazu linii papilarnych na dane przebiega dużo szybciej i jest łatwiejsze do wykonania niż w przypadku użycia tradycyjnych metod. Szablony takie ułatwiają zadanie identyfikowania osób, pozwalając firmom i dostawcom systemów bezpieczeństwa opartych na tej technologii wymieniać między sobą dane.

Kolejna zaletą nowej technologii jest też to, że "szablon szczegółów" zajmuje niewiele miejsca (chodzi o liczbę danych), co powoduje, że urządzenia magazynujące obrazy linii papilarnych nie muszą mieć bardzo dużych pojemności.

W badaniach MINEX (Minutiae Interoperability Exchange Test) - sponsorowanych przez amerykański Department of Homeland Security (Departament Bezpieczeństwa Krajowego) - brało udział 14 czołowych producent systemów identyfikacji opartych na liniach papilarnych.

Podobne badania prowadzili na początku 2006 r. naukowcy z University of Buffalo, starając się np. określić, jak duży powinien być czytnik odczytujący zarys linii papilarnych. Duże zasługi na tym polu ma też Microsoft, który opracował w 2004 urządzenie Fingerprint Reader, które odczytuje linie papilarne użytkownika, zanim pozwoli mu uzyskać dostęp do peceta.

Więcej informacji o programie MINEX można znaleźć tutaj.