Nazwany Klarysą ("Clarissa") system ma wiele wspólnego ze swoim książkowym przodkiem, komputerem HAL 9000. Dzięki niemu astronauci nie muszą już wstukiwać kolejnych sekwencji na klawiaturze - wystarczy wydanie odpowiedniego polecenia głosem. Komputer ponadto służy pomocą podczas sprawdzania, czy wszystkie kroki procedury badawczej zostały wykonane właściwie i w odpowiedniej kolejności.

Głównym założeniem podczas projektowania systemu było, że powinien on mieć możliwość natychmiastowej reakcji na wydane polecenie - nie mogło być zatem mowy o jego wyłączeniu. Niestety, pierwsze wersje Klarysy miały problemy z odróżnieniem rozmów od skierowanych wyłącznie do niej komend. A ustanowienie specjalnego słowa-znacznika (np. "HAL, podaj współrzędne Ganimedesa" - komputer włącza się po usłyszeniu słowa "HAL" itd.) nie wchodziło w grę.

Ostatecznie jednak udało się nauczyć Klarysę nie tylko właściwego reagowania na polecenia wydawane w różnych kontekstach i przez rozmaite osoby, ale także braku reakcji na komendy przypadkowo wplecione w rozmowę dwóch osób. Komputer więc bez przerwy nasłuchuje, ale udaje mu się odróżniać słowa skierowane do niego od słów, które w ogóle nie powinny go obchodzić.

Wczoraj skończył się pierwszy oficjalny trening komputera prowadzony przez Johna Phillipsa na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. W tej chwili system z 94 procentową trafnością rozpoznaje 75 komend wypowiadanych przy pomocy ok. 260 słów.

Więcej informacji: Xerox