Wiadomość ta pojawiła się w dwa tygodnie po tym, jak OASIS (Organization for the Advancement of Structured Information Standarda) sformowała swój Web Services - Reliable Messaging Technical Committee, który ma pracować nad prawie identyczną specyfikacją.

IBM, Microsoft i ich partnerzy zignorowali termin 11 marca, do którego miały się zdeklarować do wspólnych prac prowadzonych przez Fujitsu, Hitachi, Oracle, NEC, Sonic Software i Sun.

Zobacz również:

• Mozilla stworzyła nową usługę, która usuwa nasze wrażliwe dane z internetu

IBM, Microsoft i partnerzy opublikowali specyfikację WS-ReliableMessaging (tej samej nazwy używa OASIS ) i WS-Addressing. Oba protokoły mają zapewniać gwarantowane dostarczanie wiadomości pomiędzy aplikacjami, które mogą być oddzielone pewną liczbą pośredników lub dystrybutorów, działających na różnorodnych platformach. Każda z tych specyfikacji jest pewnym rozszerzeniem SOAP i może być używana w dowolnej technice transportowej, takiej jak HTTP.

Brak standardowych protokołów w zakresie niezawodności, bezpieczeństwa , zarządzania i przepływu procesów biznesowych, to główne powody powolnego rozpowszechniania się technologii Web services w integrowaniu systemów zewnętrznych.

Prace Microsoftu i IBM nad niezawodnością Web services są kontynuacją działań polegających na projektowaniu standardów wspomagających wzbogacanie platform i narzędzi, które zostały zaprojektowane przez nich do obsługi Web services.

W kwietniu ubiegłego roku obie firmy, wraz z VeriSign, opracowały specyfikację WS-Security, która jest teraz na "ścieżce standaryzacyjnej" w OASIS. W sierpniu duet ten, wraz z BEA Systems, udostępnił specyfikację do przepływu procesów biznesowych o nazwie Bussiness Process Execution Language for Web Services (BPEL4WS), która została przekazana organizacjom standaryzacyjnym.

Prace nad niezawodnym messagingiem powtarzają ten sam schemat: wypuszczenie niezależnej specyfikacji i zabieganie o poparcie jej przed przekazywaniem do organizacji standaryzacyjnej. IBM i Microsoft nie określiły, kiedy to nastąpi, a w sprawie WS-Security rozmawiano z OASIS dwa miesiące.

Jednak specyfikacja niezawodnego messagingu może pokrywać się z pracami podjętymi w OASIS. Zakres obydwu specyfikacji jest prawie identyczny.

WS-ReliableMessaging zaproponowana przez IBM/Microsoft wykorzystuje podstawowe założenia przyjęte w OASIS, które określają trzy typy niezawodnego dostarczania:

gwarantowane, oznaczające dostarczenie wiadomości co najmniej raz;

eliminujące duplikowanie, które zapewnia wyłącznie jednokrotne dostarczenie wiadomość;

oraz sekwencjonowanie wiadomości, określające porządek dostarczania wiadomości.

Podobnie jak IBM/Microsoft, grupa OASIS także planuje zintegrowanie swojej specyfikacji z WS-Security.

Jednak IBM/Microsoft dołączył kolejny poziom funkcjonalności wprowadzając specyfikację WS-Addressing, która zawiera także wyniki prac prowadzonych przez BEA Systems.

WS-Addressing ma zapewniać "ciągłą wiedzę" o nadawcy i odbiorcy wiadomości, kiedy "wędruje" ona od nadawcy do odbiorcy, przechodząc przez zapory ogniowe, bramy, różne technologie transportowe i Web services. Specyfikacja może być też używana do określania - jak, kiedy i czy - system musi potwierdzać pomyślne przekazanie wiadomości do kolejnego węzła drogi, jaką przebywa.

Specyfikacja pozwala także na obsługę niezawodnego messagingu bądź na poziomie aplikacyjnym lub w warstwie pośredniczącej, takiej jak MQSeries IBM.

Prace prowadzone w OASIS maja być ukierunkowane na takie problemy, jak niezawodny messaging, ale nie w pierwszym podejściu. Specyfikacja finalna ma pojawić się we wrześniu br.