Sieci bezprzewodowe od A do G
- Andrzej Janikowski,
- 04.10.2002
A/B lepsze niż A+B
Argumenty na korzyść kart sieciowych i punktów dostępu 802.11a/g i 802.11b/g są takie, jakie przytacza się na poparcie technologii 802.11g. Chociaż wielomodowe chipsety mogłyby zostać zastosowane w punktach dostępu, to jednak pierwsze będą w nie wyposażone karty klienta, czyli znajdą się tam, gdzie ma się do czynienia z ograniczoną przestrzenią i gdzie koszt jest często najważniejszym czynnikiem.
Jeśli chodzi o produkcję urządzeń wielomodowych, to obecnie przewodzą znane firmy: Cisco Systems, Intel, Proxim, 3Com, Avaya i Enterasys Networks. Parę przykładów:
Jak pokazują wyniki badań przeprowadzonych przez Synergy Research Group, Cisco zdobyła w 2001 r. 18 proc. rynku WLAN. Jeśli natomiast wziąć pod uwagę rynek przedsiębiorstw, to tu wynik tej spółki wygląda jeszcze korzystniej - 37 proc. To zdecydowanie najlepszy wynik. Synergy szacuje, że rynek produktów dla sieci WLAN osiągnie w 2002 r. wartość 2,4 mld USD. W 2006 r. ma to być 4,9 mld USD.
Układy scalone
Punkt widzenia producentów układów scalonych jest następujący: kiedy zaimplementowało się w krzemie 802.11a i b, to wtedy implementacja 802.11g nie stanowi większego problemu. Dlatego właśnie Intersil i Atheros interesują się głównie chipsetami 802.11a/g, a nie 802.11a/b.
Dzisiaj trudno jest jeszcze ocenić wpływy 802.11g, ale już wiadomo, że systemy wielomodowe - kombinacje dualne 802.11a, 802.11b i 802.11g - przejmą lwią część rynku i to prawdopodobnie w niezbyt odległej przyszłości. Iloraz w rodzaju a/b oznacza integrację w krzemie dwu norm, a suma a+b dwie karty w chassis.
<hr size=1 noshade> Architektura sieci bezprzewodowych IEEE 802.11 jest komórkowa. Do połączenia komórek ze stacjonarną siecią LAN służą punkty dostępowe - AP. Są one niezbędne do uzyskania dostępu do sieci, ale nie są potrzebne do nawiązywania komunikacji typu "każdy z każdym" (komórka B, IBSS).
Ogólnie podwarstwa MAC IEEE 802.11 jest interfejsem między warstwą fizyczną a komputerem. Jest ona odpowiedzialna za funkcjonowanie dwóch trybów: ad hoc (komórka B) oraz infrastrukturalnego (komórki A i C). W trybie infrastrukturalnym przynajmniej jeden AP musi być podłączony do systemu dystrybucyjnego. Ten tryb występuje w dwóch odmianach: BSS i ESS. W pierwszej (komórka A lub C) punkt dostępu zapewnia funkcje lokalnego mostu, a wszystkie bezprzewodowe stacje komunikują się za pośrednictwem AP, co wyklucza bezpośrednią komunikację. Z kolei ESS składa się z kilku bazowych komórek BSS (tu A i C), a urządzenia AP komunikują się ze sobą i przesyłają dane z jednego BSS do innego.<hr size=1 noshade>