Microsoft, Flash i dyski

Microsoft jest wprawdzie producentem oprogramowania, ale firma blisko współpracuje z firmami wytwarzającymi sprzęt, którzy zresztą robią to zwykle z ochotą, licząc na zwiększone obroty. Ostatnio na konferencji WinHEC Redmond przedstawiło swoją wizję systemów komputerowych, na drodze do której poważną przeszkodą jest słaba wydajność dyskowych operacji I/O komputerów i serwerów PC.

Według Microsoftu remedium może być instalacja w dyskach pamięci Flash. Spełniałaby ona rolę bufora podobną jak ma to miejsce w macierzach dyskowych, co pozwoliłoby skrócić operacje zapisu. Fakt nieulotności pamięci Flash pozwoliłby równocześnie zabezpieczyć dane jeszcze niezapisane. Z kolei zastosowanie predyktywnego pobierania danych (prefetching) umożliwiłoby przyspieszenie odczytu - takie techniki są już od lat stosowane w procesorach i macierzach dyskowych.

Oprócz tego, w przypadku użytkowników notebooków, dyski takie mogłyby być rzadziej uruchamiane, co oznacza istotne ograniczenie poboru mocy. Dane byłyby bowiem zapisywane w pamięci buforowej i dopiero po jej zapełnieniu przenoszone na dysk, a wg testów przeprowadzonych przez Microsoft użytkownik notebooka zapisuje średnio 100 MB informacji co 10 min.

Zdaniem niektórych obserwatorów rynku takie pomysły Microsoftu i naciski na producentów sprzętu wynikają z obaw, że kolejna wersja Windows - Longhorn i inne aplikacje tej firmy nie spełnią oczekiwań dotyczących wzrostu wydajności, jeśli ich wprowadzeniu nie będą towarzyszyć dodatkowe modyfikacje platform sprzętowych. Jeżeli producenci napędów zdecydują się na zastosowanie sugerowanych przez Microsoft zmian, zaprojektowanie nowej architektury i uruchomienie produkcji masowej zajmie co najmniej 12 miesięcy.

Ale największym problemem może być większa cena napędów - dodatkowy moduł pamięci Flash o pojemności 128 MB kosztuje ok. 6 USD. Choć wydaje się to kwotą niewielką, to dla masowych odbiorców dysków różnica jest istotna.

Fibre Channel 8 Gb/s

Kolejne wersje interfejsów FC (Fibre Channel) będą miały przepustowość 8 Gb/s i początkowo będzie to prawdopodobnie standard odnoszący się jedynie do krótkodystansowych połączeń - głównie wewnątrz urządzeń. Zaletą tego typu rozwiązania jest przede wszystkim możliwość łatwego zapewnienia automatycznej, wstecznej zgodności z dotychczas zatwierdzonymi standardami FC - 1, 2 i 4 Gb/s, czego nie oferują konkurencyjne interfejsy Infiniband lub 10 Gb/s FC wykorzystujące odmienny schemat kodowania danych.

Decyzję o opracowaniu odpowiedniej specyfikacji podejmie najprawdopodobniej już w czerwcu organizacja FCIA (Fibre Channel Industry Association). Oczekuje się też, że taki standard zostanie zaakceptowany przez INCITS (International Committee for Information Technology Standards). Ostateczny werdykt nie jest jednak całkowicie pewny, bowiem nie wszystkie firmy podzielają przekonanie o potrzebie opracowania takiej wersji specyfikacji FC. Jeszcze do niedawna nie było jasności, czy na drodze do Fibre Channel 10 Gb/s powinien być przystanek 4 Gb/s.

Na zamkniętym, wewnętrznym spotkaniu FCIA, wśród 21 firm (największych producentów sprzętu) tylko 14 poparło tę ideę, jedna była przeciw, dwie się wstrzymały, a cztery nie wzięły udziału w głosowaniu. Na razie nowa specyfikacja nie uzyskała wsparcia m.in. Agere Systems, Broadcom, IBM oraz Sun Microsystems, choć wg przedstawicieli FCIA nie oznacza to jeszcze sprzeciwu tych producentów.