Monitorowanie pracy systemu

Mechanizmy kontroli pracy serwera są funkcją, która znacznie różni się w przypadku urządzeń do równoważenia obciążeń, oferowanych przez różnych producentów.

Podstawowe metody sprawdzania, czy serwer jest aktywny i pracuje bez problemów, polegają na wykorzystaniu polecenia ICMP ping oraz otwieraniu portu TCP lub generacji polecenia HTTP HEAD, lub GET i oczekiwaniu na odpowiedź HTTP 200. Dla większości użytkowników mechanizmy te są w zupełności wystarczające.

Niektóre urządzenia są jednak wyposażone w bardziej zaawansowane funkcje, umożliwiające wysyłanie innych określonych przez użytkownika żądań oraz wyszukiwanie i analizowanie specyficznych odpowiedzi. Jeżeli są takie wymagania, to warto spytać potencjalnego dostawcę, jakie metody kontroli serwera można zastosować - czasami wystarczy zmodyfikować standardową konfigurację urządzenia lub wykorzystać odpowiednie skrypty, aby uzyskać pożądany efekt.

Odciążenie i akceleracja SSL

Niektóre modele urządzeń są wyposażone w funkcje przetwarzania protokołu SSL przez ich własny procesor, co umożliwia odciążenie serwera od tego zadania. Bardziej zaawansowany sprzęt z reguły pozwala na instalację dodatkowych, specjalizowanych akceleratorów SSL, na ogół oferowanych jako moduły w formie kart PCI, przejmujących zadania szyfrowania/deszyfrowania ruchu, istotnie zwiększając liczbę kanałów SSL, które mogą być obsługiwane przez urządzenie.

Jedną z zalet tego typu mechanizmu jest możliwość przechowywania i obsługi plików cookie w przypadku szyfrowanych połączeń SSL. Jeśli urządzenie nie ma takiej funkcji, to nie jest w stanie analizować nagłówków HTTP zawierających pliki cookie, i może jedynie korzystać z funkcji śledzenia adresów IP.

Modele samodzielnie odciążające serwery od obsługi protokołu SSL są oczywiście tańsze od wyposażonych w dedykowane akceleratory. Optymalny wybór zależy od wymagań użytkownika, który musi wiedzieć, jaka część ruchu w jego sieci, którą obsługuje konkretny serwer, wykorzystuje kanały SSL.

Analiza URL

Kolejną funkcją, którą zawierają niektóre modele load balancerów, jest możliwość analizy adresów URL (URL parsing) w warstwie 7 i odpowiednie przekierowywanie żądań, czasami określane jako przełączanie treści (content switching).

Pozwala to na przesyłanie ruchu do odpowiednich serwerów, tworzących w jednej domenie grupy obsługujące różne żądania, np.http://domena.com/grafika ihttp://domena.com/wideo. Należy tu jednak podkreślić, że tego typu funkcjonalność można zrealizować innymi metodami, m.in. wykorzystując mechanizm wirtualnych hostów, takich jak grafika.domena.com i wideo.domena.com.

Nadmiarowość

Większość dostępnych na rynku urządzeń do równoważenia obciążeń umożliwia ich łączenie, w celu uzyskania konfiguracji zapewniającej nadmiarowość systemu. Zawsze warto się jednak upewnić, czy konkretny model pozwala na to, bo nawet, gdy funkcja taka nie jest aktualnie wymagana, to warto zabezpieczyć inwestycję, zapewniając sobie możliwość późniejszego upgrade'u systemu.

Dwie podstawowe techniki realizacji systemu nadmiarowego wykorzystują tryby pracy określane jako active-standby oraz active-active. W pierwszym przypadku, tylko jedno urządzenie pracuje aktywnie, a drugie znajduje się w trybie oczekiwania i jest uruchamiane tylko w razie pojawienia się problemów, a w drugim - oba pracują jednocześnie. Tryb active--active jest z reguły dostępny tylko w urządzeniach z górnej półki oraz stosunkowo trudny w konfiguracji i zarządzaniu.

Podkreślaną jego zaletą jest możliwość uzyskania dwukrotnie wyższej wydajności systemu, ale w praktyce traci się wówczas efekt nadmiarowości, bo przy obciążeniu przekraczającym 50% mocy obu urządzeń, każda awaria powoduje, że część ruchu nie może być obsłużona.