Nie wymaga rejestracji ani podawania wiążących danych. Nie ma też nic przeciwko gdyby wszyscy użytkownicy używali identycznego nicka. Można go zresztą dowolnie zmieniać w trakcie korzystania z sieci.

Aether przejawia w znacznym stopniu cechy eksperymentu społecznego. Potencjalni użytkownicy otrzymują w demokratyczne władanie rozproszoną, szyfrowaną 2048 bitami (RSA) platformę do wymiany poglądów i opinii. Coś między zwykłym forum a Redditem. Na zamieszczone treści można bowiem głosować, wypychając je tym samym wyżej w rankingu.

Drugim obliczem demokracji w Aetherze jest brak jakiejkolwiek moderacji. Wynika to z samego założenia platformy. Wykluczanie niektórych użytkowników ze społeczności i usuwanie wpisów nie jest więc możliwe. O tym co jest godne uwagi, a co należałoby pominąć milczeniem będą decydować sami zainteresowani.

Autor platformy oświadczył, że nie czerpie żadnych korzyści finansowych z faktu działania Aetheru. Jednocześnie, w innym miejscu sam dodał, że nie ma przesłanek, aby mu zaufać i że Aether jest jego ostatnim szkolnym projektem, za rozwinięcie którego postanowił się wziąć "w prawdziwym życiu" w pierwszej kolejności.

Pytanie, co Nahbit zrobi, kiedy do jego drzwi zapuka nowojorska policja z prośbą o usunięcie wpisów o treści pedofilskiej lub innej, która podlega w USA ściganiu. Jeśli Aetheru rzeczywiście nie da się moderować, może się okazać, że amerykański programista stworzył a następnie uchylił wieczko internetowej puszki Pandory.

Póki co z Aetheru mogą korzystać wyłącznie użytkownicy systemu OS X. Tylko na tę platformę powstał odpowiedni klient. Nadal jednak aplikacja jest w fazie "beta". Nahbit oświadczył, że pracuje nad uszczelnieniem sieci. Wersja na Windows i Linux ma powstać dopiero, kiedy autor zyska pewność, że wszystko idzie prawidłowo.