Że OLPC (One Laptop Per Child) to szczytna idea, nie trzeba nikogo przekonywać. Rewolucyjność stojących za nim pomysłów wręcz onieśmiela.

Zaczęło się od sprzętu: procesor taktowany zegarem 366 megaherców, pamięć flash zamiast dysku, 128 MB pamięci RAM. Niby niewiele, ale w zupełności powinno wystarczyć do pracy, zabawy, przeglądania Internetu. Jeśli dołożyć do tego planowaną masę wynoszącą 1,5 kg i odporność na kurz i zabrudzenia, zaczyna robić się ciekawie.

Kolejna ważna informacja dotyczy wyświetlacza: obsługiwana rozdzielczość to 1200 x 900 pikseli przy przekątnej wynoszącej 7,5 cala - kto jeszcze może pochwalić się takim wynikiem? Komputery UMPC kosztujące powyżej 2500 złotych? A może tablety PC, których ceny zaczynają się w okolicy 5000 złotych?

Oprogramowanie

Jeśli spoglądając na swój notebook za 2500 złotych jeszcze nie zazgrzytałeś zębami, z pewnością zainteresuje cię informacja o oprogramowaniu. Mianowicie programiści z Red Hata dali upust swojej wyobraźni zachowując jednocześnie wszelkie walory użytkowe produktu.

Skończyło się charakterystyczne dla GNOME i KDE wpatrywanie się Windows i kopiowanie a to menu Start, a to zasady działania paska zadań, a to wreszcie styli graficznych.

Interfejs Sugar został zaprojektowany, by zachęcać do produktywności, a nie zmuszać użytkownika do myślenia "Teraz chcę napisać tekst, więc uruchomię Notatnik". Zintegrowane okno komunikatora wideo i możliwość dzielenia pulpitu ma wyzwalać w dzieciach chęć do łączenia sił wobec trudnych zadań.

Indeksowanie (ang. journaling) działające tuż nad poziomem systemu plików sprawia, że komputer automatycznie tworzy historię wszystkich zadań, w których właściciel komputera uczestniczył.

Nie ma problemu z cofnięciem jakichkolwiek zadań, które zostały wykonane na komputerze lub z ponownym przeprowadzeniem eksperymentu sprzed kilku dni.

Bezpieczeństwo

Największą, dyskutowaną niedawno na konferencji RSA 2007, ciekawostką laptopów za sto dolarów jest jednak całkowity brak... programów zabezpieczających.

Deweloperzy znaleźli na nie sposób: każda aplikacja działa we własnej przestrzeni (mechanizm jail) z ograniczoną liczbą przywilejów. Tylko umiarkowana liczba aplikacji może skorzystać z sieci - po co Notatnikowi dostęp do Internetu?

To coś więcej niż uruchamianie aplikacji z uprawnieniami aktualnie zalogowanego użytkownika (schemat stosowany w Windows, Linuksie, OS X) - czy bowiem sześciolatek może zostać uznany za odpowiedzialnego użytkownika komputera? Oczywiście takie ograniczenie ma swoją cenę: aplikacje bardzo rzadko mogą ze sobą współdziałać.

Ponadto każdy notebook ma wbudowany mechanizm zabezpieczający przed kradzieżą. Komputery mogą codziennie łączyć się z Internetem, czy aby nie zgłoszono ich zaginięcia - jeśli nie, działają dalej. W przeciwnym razie na początku wyłączane są moduły odpowiadające za komunikację, a niedługo później cała reszta elektroniki. Na stałe.

A ile kosztował twój laptop?