Procesory pracują obecnie tak szybko, że muszą często czekać na pobranie danych z dysku. Opóźnienie wynika z faktu, że głowica musi czekać aż talerz obróci się i określona część sektora znajdzie się w jej zasięgu. Problem ten można rozwiązać w następujący sposób. Można przewidywać, jakie dane będą potrzebne procesorowi w następnym kroku i zawczasu odczytywać je i umieszczać w pojemnym buforze towarzyszącym dyskowi twardemu. Podobne bufory są stosowane w procesorach, przyspieszając znacznie proces pobierania danych.

Microsoft chciałby, aby pamięć dyskowa składała się z dwóch części: z części właściwej (talerze z zapisanymi na nich danymi) i z dysku SSD (Solid State Disk), czyli w pojemnej pamięci opartej na szybko pracujących układach scalonych.

Zobacz również:

• Microsoft zapowiada nową linię małych modeli językowych AI
• Nowa era w pojemności dysków twardych

Duże korzyści z dysków twardych wyposażonych w pojemne bufory mogą odnieść użytkownicy komputerów przenośnych. Microsoft przeprowadził badania z których wynika, że przeciętny użytkownik notebooka zapisuje na dysku twardym co 10 minut 100 MB danych.

Czas życia pamięci błyskowej jest ograniczony do 100 tys. cyklów czytania/pisania danych. W przypadku bardzo wymagających użytkowników notebooków może to wystarczyć na kilka lat, ale przeciętny użytkownik może wykorzystać ten limit po kilkudziesięciu latach.

Jednym z istotnych powodów, dla którego Microsoft naciska na producentów dysków, jest Longhorn, kolejna wersja systemu Windows. Można sądzić, że system ten będzie bardzo wymagający, jeśli chodzi o dyski twarde i Microsoft wyprzedza w ten sposób oczekiwania użytkowników dotyczące tej części komputerów.

Pamięć błyskowa nie jest droga. Ocenia się, że wyposażenie dysku twardego w moduł pamięci błyskowej o pojemności 128 MB zwiększy jego cenę o ok. 6 USD. Nawet jeśli będzie on kosztował trochę drożej, to korzyści będą niewspółmiernie duże w stosunku do poniesionych kosztów.