Procesor zawiera kilka tysięcy zmodyfikowanych komórek pamięci, które można zamieniać na proste jednostki obliczeniowe. Jest to pamięć nieulotna, której zawartość można wymazywać i zmieniać, tak aby mogła rozwiązywać określony problem. Jest to więc zupełnie nowa architektura procesorowa oparta w całości na układach pamięci. Architektura, w której nie istnieje taki parametr jak określona na stałe długość danych.

Stosując odpowiedni kompilator, instrukcje mogą tu być budowane ad hoc i w przelocie (dlatego Micron twierdzi, że jest to procesor typu "zero instruction set"), tak aby układ mógł wykonać specyficzne zadanie. Dane są wtedy przetwarzane przez układy pamięci równolegle i inaczej niż w konwencjonalnym komputerze, procesor nie musi w tym wymieniać je ciągle z zewnętrzną pamięcią.

Micron zastrzega jednocześnie, że procesor Automata nie jest w stanie zastąpić w stu procentach konwencjonalnego układu CPU. Dlatego musi mu towarzyszyć choćby najprostszy standardowy procesor, układ FPGA (Field-Programmable Gate Array) i procesor sieciowy, tak aby mógł posłużyć do zbudowania komputera. Specjaliści podkreślają, że przed procesorem Automata jest jeszcze długa droga, zanim przybierze kształt komercyjnego rozwiązania. Wiele będzie tu też zależeć od obsługującego go oprogramowania. Przede wszystkim muszą się pojawić specjalne kompilatory, które będą w stanie obsługiwać takie układy.

Na razie firma Micron nawiązała współpracę z dwoma uniwersytetami (University of Missouri i University of Virginia), z którymi będzie prowadzić dalsze badania nad procesorem Automata, testować go oraz tworzyć specjalistyczne oprogramowanie. Jeśli prace te zakończą się powodzeniem, pierwsze eksperymentalne układy Automata oraz towarzyszący mu kompilator i inne narzędzia programistyczne mają szansę pojawić się już w przyszłym roku.