MIMO - szybki, ale niekompatybilny

Przydatność sprzętu MIMO

MIMO - szybki, ale niekompatybilny

Wydajność MIMO - bliski zasięg

Na pewno MIMO będzie kluczowym elementem w przyszłych sieciach WLAN. Technologię można będzie bez większych problemów wbudować w ekonomiczne i łatwe w użyciu produkty.

O ile dla większości domowych aplikacji całkowita przepustowość i pojemność nie są najistotniejsze - bo przecież dostępne najszybsze domowe łącza do Internetu to najczęściej 6-8 Mb/s, a bezprzewodowa telewizja HD to sprawa przyszłości - o tyle bardzo ważny pozostaje zasięg. Rozwiązania MIMO potrafią bez trudu dostarczyć użyteczny sygnał - często o bardzo dobrej jakości - tam, gdzie typowe domowe bezprzewodowe systemy są bezużyteczne.

Wdrożenia w sieciach przedsiębiorstw polegają często na odwrotnym podejściu - niekorzystnym zjawiskom komunikacyjnym przeciwdziała się przez instalację większej liczby punktów dostępowych i tym samym rozwiązuje się problemy zasięgu. Takie rozwiązanie ma dużą pojemność, ponieważ zmniejsza się obszar pojedynczej komórki. Pracuje w nim zwykle do kilku użytkowników na mikrokomórkę. Odpowiednio scentralizowane zarządzanie i kontrola - szczególnie parametrów częstotliwości radiowych - są istotą takiej strategii działania.

Dlatego MIMO będzie w przedsiębiorstwach używane przeważnie do zwiększenia maksymalnej efektywnej przepustowości 22-25 Mb/s, oferowanej w standardzie 802.11g. A można się spodziewać, że standard 802.11n zapewni 100 Mb/s efektywnej przepustowości, co z zapasem zdystansuje 100 Mb/s (przepustowości sygnalizacyjnej, nie aplikacji) typowego połączenia przewodowego Ethernet.

MIMO - szybki, ale niekompatybilny

Linksys WRT300N uzyskał wysokie oceny w kategorii wydajność. Producenta warto też wyróżnić za łatwy do użycia interfejs oraz duże możliwości diagnostyki. Cena routera to ok. 500 zł, karty WPC300N - ok. 400 zł.

Testy wykazały, że najlepszym wyjściem dla przedsiębiorstw będzie czekać na kompletną standaryzację 802.11n, niż wdrażać produkty oparte na MIMO. Zresztą sami producenci sprzętu WLAN klasy enterprise raczej nie będą oferować punktów dostępowych MIMO przed zatwierdzeniem standardu 802.11n.

Airgo zapowiada, że wyprodukuje niebawem układ niemal w pełni zgodny ze standardem 802.11n, choć standard będzie ratyfikowany nie wcześniej niż w połowie 2007 r. Nowy standard z pewnością będzie zapewniał wsteczną kompatybilność z wcześniejszymi wersjami 802.11, ale należy oczekiwać masowej aktualizacji starego sprzętu do 802.11n. Z pewnością nastąpi gwałtowny rozwój układów, sterowników, oprogramowania. Pojawi się większa liczba produktów opartych na MIMO. Dlatego pomimo umiarkowanie optymistycznych wyników tego testu, nie należy zapominać, że w niezbyt odległej przyszłości sieć bezprzewodowa stanie się typowym połączeniem LAN.

Dlaczego warto zakupić kartę MIMO PC już teraz?

MIMO - szybki, ale niekompatybilny

Wydajność MIMO - daleki zasięg

Większość nowych komputerów przenośnych ma wbudowaną kartę 802.11g. Dlaczego więc warto wyposażyć sprzęt w dodatkową bezprzewodową kartę WLAN? W przypadku technologii MIMO otrzymujemy większy zasięg w stosunku do wbudowanej karty WLAN.

Dell sprzedaje niektóre komputery przenośne zaopatrzone we wbudowaną potrójną antenę wymaganą przez MIMO, ale nie jest to zjawisko powszechne. Dziś użytkownicy mogą skorzystać z większego efektywnie zasięgu MIMO przez prostą aktualizację i wymianę kart WLAN. Takie karty będą także wykorzystywane w kompatybilnych sieciach pracujących w trybie 802.11g.

Nawet w przypadku wykorzystania MIMO wyłącznie na jednym końcu połączenia, jakość połączeń zostaje udoskonalona. Choć maksymalna prędkość z technologią MIMO na obu końcach jest znacznie wyższa, to połowiczna technika "lepiej niż G" może okazać się całkiem użyteczna.

Kontrowersyjny draft-n

MIMO - szybki, ale niekompatybilny

Ocena rozwiązań MIMO

Można żądać zgodności z dowolną specyfikacją, która jest zatwierdzona lub nie przez główne ciało standaryzujące. Co by się jednak stało, gdyby nie istniał żaden formalny standard i producenci rozwijaliby produkty na podstawie aktualnego stanu zmiennej specyfikacji? Czy można sobie wyobrazić zgodność ze specyfikacją, która jest w ciągłym rozwoju?

Kilku producentów WLAN właśnie tak robi, zapewniając zgodność z pierwszą specyfikacją bezprzewodowego standardu 802.11n. Oczywiście zawsze jest możliwe zapewnienie zgodności z dowolną wersją tworzonej specyfikacji.

Organizacja IEEE nie określa kryteriów kompatybilności. To jeden z głównych powodów, dla którego we wczesnych latach 90. utworzono WECA (Wireless Internet Compatibility Alliance, obecnie znane jako Wi-Fi Alliance). Konsorcjum definiuje kryteria testów kompatybilności i umożliwia certyfikację (termin potwierdzający kompatybilność Wi-Fi) dla produktów spełniających te kryteria.

W przypadku zgodności z 802.11n, Wi-Fi Alliance twierdzi, że nie zabierze głosu zanim standard nie zostanie zatwierdzony. Czy producenci robią cokolwiek w celu określenia kompatybilności? To jest trudne pytanie, ponieważ draft 802.11n będzie jeszcze poddany znaczącym zmianom przed zatwierdzeniem (istniało ponad 12 000 komentarzy odebranych jako reakcja na pierwszy draft). To utrudnia ujednolicenie opcji wprowadzanych do produktów. W dodatku kilka opcjonalnych możliwości zawartych będzie dopiero w ostatecznym standardzie. Zmusi to ponownie grupę taką jak Wi-Fi Alliance do zdefiniowania zasad posługiwania się terminem kompatybilności.

Mimo wszystko wielu producentów (włączając niektóre z testowanych produktów) pracuje wspólnie nad ich własną definicją kompatybilności. Prawdziwym wyzwaniem będzie jednak wprowadzenie programowej aktualizacji do końcowego standardu. Niektórzy producenci czynią z możliwości programowej aktualizacji główny punkt ich marketingu, ale tak naprawdę nie są w stanie niczego zagwarantować.

Rekomendujemy rozejrzeć się za aktualnie produkowanym sprzętem draft-n jako nowym wcieleniem WLAN opartym na MIMO, które oferuje wyższą przepustowość. Nie warto liczyć na aktualizację obecnie oferowanych urządzeń do końcowego standardu 802.11n. Większość dodatkowych opcji nie będzie aż tak istotna dla domowego użytkownika, czyli docelowej grupy dla większości systemów MIMO.


TOP 200