Skonfigurujmy zatem interfejs eth1 na routerze:

set interfaces ethernet eth1 address '2001:470:XXXX:XXXX::1/64'

Będziemy zapewne chcieli by router sam rozgłaszał swój adres tak by inne urządzenia sieciowe mogły automatycznie konfigurować swoje adresy dopasowując je do adresu routera:

set interfaces ethernet eth1 ipv6 router-advert prefix '2001:470:XXXX:XXXX::/64'

set interfaces ethernet eth1 ipv6 router-advert send-advert 'true'

Po zatwierdzeniu tych ustawień (commit) urządzenia z włączoną obsługą IPv6 skonfigurują swój adres sieciowy (z tego ustalonego bloku adresów) i będą w stanie korzystać z internetu za pomocą IPv6. Na komputerach z Windows 7 i nie wyłączonym IPv6 niemal natychmiast pojawi się okno informujące o wykryciu nowej sieci. Możemy łatwo sprawdzić otwierając np. stronę Google serwowaną tylko pod adresem IPv6. Jeśli uda się ją otworzyć bez błędu, to znaczy, że udało nam się prawidłowo skonfigurować IPv6 i dysponujemy siecią z podwójnym stosem (dual-stack) IPv4/IPv6, czy jeszcze inaczej mówiąc z podwójną warstwą IP.

Co dalej?

Skoro mamy skonfigurowane nasze podstawowe środowisko, możemy sięgnąć po więcej. Jeśli możemy podłączyć do routera dodatkowe karty sieciowe, bądź dysponujemy przełącznikiem pozwalającym na tagowanie VLAN, możemy zrobić większą (/48) alokację adresów dla tunelu, wykroić z tej puli kolejne sieci i skonfigurować routing i filtrowanie ruchu między nimi. Hurricane Ellectric udostępnia zestaw testów, które wiążą się z wykonaniem przez nas różnych zadań. Wiele z nich będzie wymagało instalacji i konfiguracji różnych usług jak np. DNS czy poczta i uczynienie ich dostępnymi w sieci IPv6.

Zobacz również:

• Wyjaśniamy czym jest SD-WAN i jakie są zalety tego rozwiązania

Warto poświęcić czas i przerobić ten zestaw ćwiczeń. Zdobyta wiedza niewątpliwie ułatwi przetrwanie w świecie, w którym coraz większe znaczenie będzie miał IPv6 i coraz mniejsze (aż do całkowitego zaniku) stary, dobrze znany IPv4.