Jest to ustrukturyzowany język zapytań używany do dzisiaj przez twórców aplikacji, które zarządzają bazami danych i sortują zawarte w nich informacje. Twórcy narzędzia zaproponowali jak na owe czasy nowatorskie rozwiązanie polegające na modelowaniu danych za pomocą matematycznego pojęcia relacji. Model taki, w odróżnieniu od modeli hierarchicznych, pozwala budować bardzo wydajne bazy danych. Za twórcę takiego modelu uznaje się jednego z dwóch informatyków, którzy nad nim pracowali.

To Edgar Codd, który w 1981 roku otrzymał Nagrodę Turinga. Jest to bardzo duże wyróżnienie, uważane powszechnie za odpowiednik Nagrody Nobla w dziedzinie informatyki. Niestety Ray Boyce zmarł wkrótce po stworzeniu podstaw języka SQL nie zdając sobie sprawy z tego, jak epokowe to było odkrycie.

Zobacz również:

• Google łata 50 luk systemu Android
• Powstał nowy język programowania zorientowany na API
• Asystent AI Copilot wkroczył do platformy Azure SQL Database

Po ponad 50 latach od momentu powstania, informatycy opracowali wiele wersji języka SQL, uwzględniając za każdym razem różne przypadki użycia danych. Dzisiaj nie zdajemy sobie nawet sprawy z tego, że silniki SQL znajdują się w naszych smartfonach, jak również dziesiątkach tysięcy rozproszonych po całym świecie chmurach obliczeniowych.

Gdy język SQL okrzepł i zaczął być powszechnie stosowany, dostrzegając potrzebę jego standaryzacji, Amerykański Narodowy Instytut Standardów (ANSI) utworzył w 1981 roku grupę roboczą, powierzając jej obowiązek stworzenia ogólnie akceptowanej specyfikacji. I tak powstała pierwsza oficjalna definicją języka SQL. Mowa o standardzie SQL-86. Obecnie panuje przekonanie, że SQL będzie dalej ewoluować, dostosowując się do najnowszych wymagań w dziedzinie baz danych, jakie narzuca nam wszechobecna sztuczna inteligencja.