Prawne aspekty wykorzystania urządzeń wysokiej częstotliwości

Wykorzystywanie urządzeń radiowych w działalności telekomunikacyjnej w wielu przypadkach będzie związane z koniecznością uzyskania pozwolenia. Wyjątkiem będą urządzenia opisane w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 3 lipca 2007 r. w sprawie urządzeń radiowych nadawczych lub nadawczo-odbiorczych, które mogą być używane bez pozwolenia radiowego (Dz.U. Nr 138, poz. 972).

Stosowanie radiolinii pracującej w paśmie licencjonowanym zawsze będzie wymagało uzyskania pozwolenia radiowego. Pozwolenie radiowe jest dokumentem wydawanym przez Urząd Komunikacji Elektronicznej.

Zanim złożymy wniosek o wydanie pozwolenia radiowego, dobrze jest dysponować rezerwacją częstotliwości, zgodną z zakresem pracy planowanej radiolinii. Nie jest to jednak warunek konieczny. Rezerwacja częstotliwości określa zasoby, które są dostępne na wyłączność dla podmiotu rezerwującego. Rezerwując częstotliwość, gwarantujemy sobie prawo do wyłączności wykorzystania danego zasobu w przyszłości. Rezerwacja częstotliwości podlega opłatom rocznym zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 8 lutego 2005 r. w sprawie rocznych opłat za prawo do dysponowania częstotliwością (Dz.U. z 2005 r. Nr 24, poz. 196). Opłaty rosną w przypadku wykorzystania niższych zakresów częstotliwości oraz zwiększania szerokości kanału. Im wyższa częstotliwość, tym opłaty są niższe. W radioliniach pracujących na wysokich częstotliwościach, ilość dostępnych zasobów jest znacząca, więc rezerwacja jest dokonywana przeważnie w momencie wydania pozwolenia radiowego.

W przypadku urządzeń szczególnie uciążliwych, wymagane będzie dołączenie raportu oddziaływania na środowisko. Do takich urządzeń radiowych będą należały wszystkie instalacje radiokomunikacyjne, radiolokacyjne oraz radionawigacyjne, których równoważna moc promieniowania izotropowo wynosi nie mniej niż 15 W. Konieczność sporządzania raportu oddziaływania na środowisko jest jednakże dodatkowo uzależniona od odległości występowania instalacji od miejsc dostępnych dla ludności. Oznacza to w praktyce, że obecnie dla większości instalacji radiolinii nie jest wymagane przeprowadzenie procesu oceny oddziaływania na środowisko.

Przegląd technologii i rynku

Radiolinie wysokiej częstotliwości dla pasm licencjonowanych to rozwiązania klasy operatorskiej z czasem dostępności większym niż 99,99%. Radiolinie to urządzenie przeznaczone do pracy na zewnątrz. Istnieją dwa modele funkcjonalne systemów mikrofalowych. Pierwszy z nich to w pełni zintegrowany system w kompletnym zewnętrznym urządzeniu. Urządzenie jest montowane na konstrukcji antenowej, natomiast połączenie z pozostałą częścią infrastruktury realizowane jest przez okablowanie Ethernet. Taka forma wymaga skutecznych zabezpieczeń przepięciowych, chroniących przed wyładowaniami atmosferycznymi. Drugi model funkcjonalny - zdecydowanie bardziej popularny - to oddzielona jednostka wewnętrzna (IDU) oraz jednostka zewnętrzna (ODU). Jednostka wewnętrzna jest montowana w szafie dystrybucyjnej i przeważnie zapewnia dostęp do szerokiego zakresu interfejsów, np. PDH (E1, E3), SDH (STM-1), Fast Ethernet, Gigabit Ethernet. Jednostka zewnętrzna ODU przeważnie (ale nie zawsze) jest konstrukcyjnie zintegrowana z anteną i jest montowana na wsporczej konstrukcji masztu. Połączenie pomiędzy IDU i ODU jest realizowane za pomocą niskostratnego kabla antenowego, np. RG-8.