Warstwę kryjąca się za skrótem COC (Carbon-based overcoat (COC) chroni wirujące talerze przed zarysowaniem ich przez głowice zapisujące i odczytujące dane. Zamiast COC, naukowcy pokrywają talerze grafenem, mogąc dzięki czemu zmniejszyć znacząco odległość dzielącą głowicę od magnetycznej warstwy, na której są zapisywane dane. Przekłada się to wprost na większą pojemność dysku twardego, gdyż na określonej powierzchni można zapisać więcej danych.

Grubość węglowej warstwy COC wynosiła w pierwszych dyskach twardych 12,5 nm i naukowcom udało się z czasem zmniejszyć tę wartość do 3 nm - co oznacza zagęszczenie danych rzędu 1 TB na jeden kwadratowy cal.

Zobacz również:

• Technologia QDEL ma zastąpić OLED jako najwyższej klasy wyświetlacze do 2026 roku
• Nowa era w pojemności dysków twardych
• Brak miejsca na dysku? Najlepsze metody na zwiększenie pamięci

Dzięki grafenowi warstwa ochronna może być jeszcze cieńsza - przy zastosowaniu technologii zapisywania danych HAMR (Heat-Assisted Magnetic Recording), na jednym kwadratowym calu można zapisać nawet 10 TB danych.

Naukowcy podają, że duże znaczenie ma też fakt, że grafen pozwala dwukrotnie zmniejszyć opory tarcia i zapewnia talerzom lepszą odporność na korozję. Szacuje się, że w 2020 roku wyprodukowano dyski twarde zdolne przechowywać około 1 mld terabajtów danych. Po zastosowaniu opisanej powyżej technologii, wielkość ta wynosiłaby 10 mld terabajtów. Stąd wniosek iż dyski twarde mogłyby wtedy jeszcze przez długie lata stawić skutecznie czoła pamięciom masowym bazujących na dyskach SSD.