Dynamiczne zarządzanie obciążeniami w centrach danych

Dynamiczne zarządzanie obciążeniami, czyli inaczej zdolność do szybkiego rozpoznawania zmian w zapotrzebowaniu i automatyczne uruchamianie wymaganych aplikacji i zasobów serwerowych w celu sprostania nowym obciążeniom, szybko staje się podstawowym wymaganiem projektowym w nowych centrach danych. Oprócz zwiększania efektywności przetwarzania, technologia ta pozwala na rozwiązanie problemu niedostatku krytycznych zasobów centrów danych, takich jak dostępna powierzchnia, wydajność systemu chłodzenie i możliwości zasilania.

Od dawna obowiązującą zasadą projektowania centrów danych jest unikanie niedoboru zasobów: osiągnięcie możliwości wysokiego nasycenia sprzętem przy minimalizacji zajmowanej powierzchni zawsze było podstawowym celem projektantów. W sposób naturalny prowadzi do konstruowania relatywnie skromnych "wymiarowo" centrów danych.

Jednak nawet te, budowane z nadmiarem szybko osiągają nasycenie w obliczu panujących powszechnie trendów: automatyzacji procesów biznesowych i wykorzystywaniu technologii webowych, prowadzących do średniego wzrostu liczby serwerów o 10 proc.; konsolidacji centrów danych i centralizacji zasobów w celu obniżenia kosztów operacyjnych i zwiększenia bezpieczeństwa; wzrostu zapotrzebowania na systemy chłodzenie i zasilanie dla coraz większej liczby serwerów. I przy tym wszystkim rosnące ceny energii elektrycznej.

W konsekwencji, wiele organizacji stara się budować nowe centra danych wykorzystując postępy w różnych obszarach, takich jak lepsze techniki pomiarów i monitorowania, nowoczesne zasady projektowania i nowoczesne systemy chłodzenia i zasilania.

Problemem jest jednak to, że dla niektórych firm problemy kosztów i ograniczeń centrów danych już teraz są krytyczne. Nie mają one po prostu ani miejsca w serwerowniach ani wolnych mocy zasilania i chłodzenia.

Dla takich organizacji implementowanie strategii realizowanej w ciągu roku do trzech jest niewystarczające. Potrzebują oni szybkich, niekosztownych rozwiązań, które zapewnią znaczące usprawnienia i będą mogły być zastosowane także w projektowanych centrach danych. Takim rozwiązaniem może być dynamiczne zarządzanie obciążeniami.

Celem zarządzania dynamicznego jest ograniczanie liczby największych konsumentów powierzchni, zasilania i chłodzenia - serwerów. Pomyśl polega na unikaniu potrzeby wydzielania dedykowanego sprzętu dla nieregularnych i rzadkich obciążeń aplikacyjnych.

Cztery elementy niezbędne do realizacji dynamicznego zarządzania obciążeniami to: wirtualizacja serwerów, monitorowanie obciążeń, zdolność "aranżacji" oraz dystrybucja obciążeń.

Powszechnie uważa się, że technologia wirtualizacji serwerów może być użyta do zmniejszania liczby serwerów potrzebnych w organizacji. Możliwość hostowania różnych obciążeń na pojedynczym serwerze pozwala na unikniecie sytuacji, w której 80 proc. serwerów pracuje z niewielkim obciążeniem, a ich wykorzystanie często waha się od 5 do 30 proc.

Inną cechą wirtualizacji jest to, że wprowadza ona pewien poziom abstrakcji pomiędzy aplikacjami, systemem operacyjnym i sprzętem, na którym pracuje. Innymi słowy, obciążenie mogą być uruchamiane bez zależności od różnych elementów systemowych, takich jak wersja BIOSa, sterowniki czy systemy operacyjne. Jest to o tyle ważne, że bez takiego poziomu abstrakcji implementacja dynamicznego zarządzania obciążeniami mogłaby być bardzo złożona, a co najmniej ograniczona.

Monitorowanie to śledzenie stanu i poziomu użytkowania serwerów zapewniające dostarczanie informacji o zbliżających się problemach z zasobami, takich jak niedostateczna pamięć operacyjna czy masowa, oraz zależności pomiędzy specyficznymi obciążeniami i serwerami - na których serwerach pracują poszczególne aplikacje.

Kolejny element to "aranżer". Aplikacja ta, po otrzymaniu informacji o problemach z zasobami, zleca infrastrukturze wirtualnej włączenie dodatkowych serwerów i załadowanie ich specyficznymi obciążeniami w momencie przekroczenia pewnego progu.

Element ostatni to urządzenie mające za zadanie zarządzanie ruchem dystrybucji obciążeń. Po odnotowaniu, że dodatkowe serwery zostały włączone do pracy, urządzenie dodaje je do odpowiedniej puli zasobów, odpowiednio dostosowuje wzorce ruchu dystrybucyjnego i wymusza stosowne polityki zarządzania ruchem. Można tu użyć w pełni wyposażonego kontrolera dostarczania aplikacji i w ten sposób ograniczyć się tylko do jednego urządzenia, które zapewni zarówno monitorowanie obciążeń jak i ich dystrybucję.

Większość organizacji ma cały szereg dodatkowych, nieregularnych i rzadkich obciążeń, które mogą być obsługiwane bardziej efektywnie wykorzystując dynamiczne zarządzanie. Możliwości zastosowania dynamicznego zarządzania obciążeniami może być atrakcyjne dla organizacji, które operują wieloma dużymi aplikacjami webowymi. Tradycyjnie, w takiej sytuacji wykorzystuje się dodatkowe serwery przypisane do poszczególnych aplikacji w celu zapewnienia obsługi szczytowych obciążeń. Stosując dynamiczne zarządzanie obciążeniami można wykorzystać pojedynczą pulę serwerów współużytkowanych przez pewną liczbę aplikacji, co znacznie zmniejsza liczbę serwerów rezerwowych.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200