Kto pierwszy ten lepszy

W przypadku pomiaru wydajności transmisji, kryterium oceny jest jasne i łatwe do zdefiniowania: przepustowość łącza. Pięć spośród sześciu testowanych produktów osiągnęło maksymalną przepustowość łącza T-1, niezależnie od rozmiaru ramek, liczby reguł filtra pakietów i wielkości tabel rutowania (patrz wykres).

Nie powinno to zresztą budzić zdziwienia, zważywszy że wąskim gardłem w konfiguracji testowej były dwie łączące rutery linie T-1. W czasach, gdy nawet tanie biurkowe komputery są w stanie nasycić pasmo 100 Mb/s, możliwość przesyłania danych z szybkością 3 Mb/s wypada brać za pewnik, nawet gdy generowane obciążenie składa się w większości z niewielkich pakietów, a ruter musi przeglądać długie tabele trasowania i złożone reguły filtrujące.

Jedynym wyjątkiem okazał się ruter Cisco 2651. Podobnie jak pozostałe testowane urządzenia transmitował niewielkie pakiety z przepustowością łącza, ale tylko w podstawowej konfiguracji, w której nie były aktywne ani filtry pakietów i listy dostępu, ani dynamiczne tabele trasowania. Po uaktywnieniu obu mechanizmów przepustowość spadała dosłownie w oczach. Aktywacja samego tylko filtra pakietów spowodowała spadek przepustowości do 30% teoretycznego maksimum. Włączenie filtrowania i dynamicznego trasowania w przypadku dużych tabel spowodowało okresowe spadki wydajności nawet do 7% przepustowości łącza T-1. Gwoli sprawiedliwości trzeba dodać, że w dokumentacji produktu Cisco można znaleźć ostrzeżenie, iż aktywacja list kontroli dostępu może źle wpłynąć na wydajność. Uzyskane wyniki w pełni to potwierdzają.

Kłopoty rutera Cisco 2651 w tej fazie testów zasługują na krótki komentarz. Po pierwsze, aby oddać producentowi sprawiedliwość, trzeba przyznać, że żaden inżynier produktowy Cisco nie poleciłby modelu 2651 klientom o wymaganiach, które odpowiadałyby warunkom pracy symulowanym w testach. Po drugie, Cisco 2651 ma tylko 64 MB pamięci RAM. To niewiele w porównaniu z 256 MB pamięci, w które były wyposażone wszystkie konkurencyjne modele, uwzględnione w testach. Przy takiej ilości pamięci router 2651 nie był w stanie zakończyć testu z długimi tabelami trasowania, toteż - jak już wspomniano - testujący byli zmuszeni rozbudować pamięć do maksymalnej obsługiwanej w tym modelu pojemności 128 MB.

Ponieważ ruch w rzeczywistych sieciach nigdy nie składa się wyłącznie z 64-bajtowych ramek, wykonano dodatkowe testy, w których ramki miały większą długość. Ruch w Internecie składa się z niewielkich ramek tylko w przypadku pewnych szczególnych rodzajów transmisji (np. VoIP). Jednak przeciętny rozmiar ramki w sieciach IP oscyluje w granicach 300 bajtów. Są też aplikacje, które dla zwiększenia szybkości transmisji korzystają z maksymalnych obsługiwanych rozmiarów ramki. Toteż w dodatkowych testach zastosowano ramki o długości 256 i 1518 bajtów.

Przepustowość rutera Cisco 2651 przy transmisji 256-bajtowych ramek także znacznie odbiegała od maksymalnej teoretycznej przepływności łącza, jednak różnica nie była już tak dramatyczna jak w przypadku ramek 64-bajtowych. W najgorszym wypadku model 2651 osiągał 29% maksymalnej przepustowości łącza, co stanowi już pewną poprawę w stosunku do 7% dla ramek 64-bajtowych. Ruter Cisco wypełniał pasmo maksymalną prędkością transmisji jeszcze przy 64 aktywnych regułach filtrujących, zarówno w konfiguracji bez rutowania dynamicznego, jak i z niewielkimi tablicami trasowania. Jego wydajność spadła jednak do 29% teoretycznego maksimum, z chwilą, gdy uaktywniono długie tablice trasowania. W tej samej konfiguracji wszystkie pozostałe rutery wypełniały maksymalną przepustowość łącza. Dla ramek o długości 1518 bajtów wszystkie testowane urządzenia osiągały maksymalną przepustowość łącza, co nie powinno zaskakiwać, zważywszy że liczba rutowanych pakietów dla tej samej ilości danych jest w tym przypadku zaledwie ułamkiem liczby pakietów, jakie ruter musi przekierowywać, gdy ramki są krótsze.