Jeżeli mamy jednak możliwość analizy środowiska radiowego i stwierdzimy niewielki wpływ interferencji w paśmie 2,4 GHz, możemy rozważyć wykorzystanie wskazanej częstotliwości do wdrożenia standardu 802.11n. Częstotliwość 2,4 GHz warto także wykorzystać w istniejących już wdrożeniach, gdzie dominuje sprzęt 802.11b/g. Standard 802.11n zapewni wsteczną kompatybilność z istnieją infrastrukturą oraz pozwoli na stopniową migrację do jednolitego rozwiązania. W przypadku zapewnienia możliwie najlepszego zasięgu bezprzewodowej sieci, przy minimalnych kosztach, właściwości propagacyjne częstotliwości 2,4 GHz zdominują wybór.

Warto pamiętać, że wybór technologii może być podyktowany także wykorzystywanymi aplikacjami. Do obsługi krytycznych aplikacji zestawienie sieci w paśmie 5 GHz prawdopodobnie będzie najlepszym rozwiązaniem. Aby uzyskać maksymalną wydajność nowego standardu, rekomendowane jest wręcz wykorzystanie częstotliwości 5 GHz. Nie zalecamy pracy 802.11n w tym samym kanale co wcześniejsze technologie, nawet jeżeli standard dopuszcza ten tryb pracy. Wydajność obu technologii będzie zmniejszona, a naprawdę warto wykorzystać pasmo 5 GHz jako fundament do budowy 802.11n. Jednocześnie nie ma powodu do rezygnacji z infrastruktury 802.11g lub 802.11b. Można stopniowo migrować do infrastruktury 802.11n w paśmie 5 GHz. Wbudowane karty sieciowe 802.11n są obecnie dostępne w większości nowych komputerów przenośnych. Standaryzacja oznacza prostą drogę nowej technologii do objęcia pozycji dominującego systemu bezprzewodowego w rozwiązaniach dla przedsiębiorstw.

O co chodzi z MIMO?

Sieci 802.11a/b/g nie pracowały zbyt dobrze w wielościeżkowym środowisku. Istnienie wielu (zazwyczaj przesuniętych w fazie lub czasie) kopii tej samej transmisji RF, docierającej do anteny odbierającej, powodowało znaczne problemy. W rzeczywistości transmisja bezprzewodowa jest w większości wielościeżkowa, a 802.11n znakomicie wykorzystuje to zjawisko.

MIMO (Multiple-input multiple-output) jest techniką zwiększającą bezprzewodową przepustowość i zasięg, dzięki wykorzystaniu zjawiska multipleksacji. MIMO wykorzystuje różne strumienie wysyłane przez jedną, dwie, czasami trzy, a nawet cztery anteny. W zależności od wdrożenia - podobna liczba anten i układów radiowych służy do odbierania sygnałów. W powiązaniu z mechanizmami przetwarzania sygnałów idealnie zwiększamy zasięg i przepustowość w porównaniu z tradycyjnymi technologiami transmisji. MIMO jest czasami określane jako przestrzenna multipleksacja, ponieważ wykorzystuje kilka przestrzennie przesuniętych - w dziedzinie częstotliwości i czasu - informacji nośnych.

Wdrożenie standardu 802.11n może być proste - jedno radio po stronie transmisji i jedno po stronie odbiorczej, oferujące szybkość na poziomie 150 Mb/s, znacznie większą niż 54 Mb/s (standard 802.11g). Można też bardziej kompleksowo: poprzez konfiguracje 2x2 oraz 2x3, potrafiące dostarczyć 300 Mb/s, a także 4x4 - nawet do 600 Mb/s.