Google opracował nowe metody kompresowania plików zawierających obrazy oraz treści wideo. I tak mobilna przeglądarka Chrome będzie pracować wydajnie między innymi dzięki rozwiązaniu WebP, technologii open-source kompresującej pliki zawierające obrazy. Firma informuje, że pliki skompresowane przy użyciu technologii WebP są o ok. 30% krótsze niż pliki JPEG.

WebP wspiera też inne opcje obsługujące grafikę (takie jak stratna kompresja obrazów, bezstratna kompresja obrazów, transparentność, profile kolorów oraz animowane obrazy), co oznacza, iż może zastępować technologię GIF. Rozwiązanie wspiera też metadane zawierające zdjęcia, obsługiwane przez inne formaty graficzne.

Zobacz również:

• Użytkownicy Androida mogą się wkrótce zdziwić
• Sztuczna inteligencja wkroczyła do aplikacji Speaking Practice

Mobilna przeglądarka Chrome wspiera również VP9 - nową metodę kompresowania plików wideo, szczególnie przydatną w przypadku transmitowania takich plików przez wolniejsze połączenia. Google zapewnia, że technologia pozwala dostarczać obrazy wideo, które mają lepszą jakość niż te obsługiwane przez stosowany obecnie format kompresowania H.264. Według Google, technologia VP9 może transmitować obrazy zajmując tylko 50% przepustowości, jaka jest potrzebna technologii H.264 do wykonania tego samego zadania. YouTube poinformował już, że jeszcze w tym roku jego witryna będzie wspierać tę technologię.

Google wdraża też rozwiązanie, dzięki któremu użytkownicy mobilnych urządzeń Android będą mogli szybko przeglądać zasoby przechowywane w Internecie. Będzie to możliwe dzięki specjalnym serwerom proxy (data compression proxy) hostowanym przez firmę. Mają one zmniejszyć zapotrzebowanie aplikacji WWW na przepustowość nawet o 50%.

Google zaprezentuje wkrótce twórcom aplikacji Android nowe rozwiązanie, pozwalające im budować własne tagi HTML. Firma reklamuje technologię jako "pierwsze narzędzie do natywnego wykorzystywania składników WWW". Dzięki niemu deweloperzy będą mogli łatwiej budować aplikacje dedykowane dla urządzeń opartych na różnych platformach, zagnieżdżając w ich pamięciach określone części kodu JavaScript, CSS czy HTML. Idea jest taka, aby deweloper mógł stworzyć własny tag i wstawić go np. do oprogramowania zarządzającego telefonem, a następnie wykorzystać go ponownie w tablecie czy innym urządzeniu mobilnym.