1. Jest naprawdę szybka

Gdy w 2009 r. szwedzki operator TeliaSonera uruchomił pierwsze, komercyjne usługi oparte na LTE, średnia prędkość pobierania danych przez użytkowników oscylowała wokół 33,4 Mb/s. Efekty takie uzyskano m.in. przez wykorzystanie szerokiego pasma, zdefiniowanego w normie LTE (kanały 20 MHz w górę i w dół). Testy przeprowadzone przez Verizon Wireless pokazują natomiast, że nawet przy użyciu połowy pasma (10 MHz) i mocno obciążonej sieci, użytkownicy mogą liczyć na transfery 5-12 Mb/s (download) i 2-5 Mb/s (upload).

Przypomnijmy, że w teorii LTE może osiągać znacznie wyższe przepływności. W specyfikacji 3GPP Release 8 maksymalna szybkość łącza w dół w warstwie radiowej wynosi 326,4 Mb/s, przy zastosowaniu modulacji 64QAM i kanałów 20 MHz. W przypadku łącza w górę, wartość ta wynosi 86,4 Mb/s przy zastosowaniu modulacji 64QAM i szerokości kanału 20 MHz.

Zobacz również:

• Wyjaśniamy czym jest SD-WAN i jakie są zalety tego rozwiązania

2. Ma minimalne opóźnienia

Kwestią kluczową w każdej sieci są opóźnienia przesyłania danych lub głosu. W porównaniu do technologii komórkowych starszych generacji (GSM/UMTS/HSPA), Long Term Evolution oferuje opóźnienia wynoszące (teoretycznie) 10 ms. W najbardziej popularnych obecnie sieciach HSPA współczynnik ten wynosi ok. 50 ms.

Niewielkie opóźnienia w LTE wiążą się ze znacznym poprawieniem komfortu korzystania ze wszelkich aplikacji czasu rzeczywistego, którego sztandarowym przykładem jest mobilny VoIP (Voice over IP). Stabilność sieci docenią również fani oglądania streamingowanych treści wideo czy pracownicy wykorzystujący połączenia LTE do pracy zdalnej. Choć według danych Verizon Wireless, praktycznie uzyskiwane opóźnienia w sieciach Long Term Evolution mogą wynosić ok. 30 ms, to i tak są znamiennie niższe niż w przypadku UMTS czy HSPA.

3. Ma szansę stać się międzynarodowym standardem komórkowym

Statystyki pokazują, iż obecnie na świecie działa 17 komercyjnych sieci LTE. Według zapowiedzi GSMA (GSM Association) w kolejce czeka jednak 173 operatorów, którzy planują jak najszybciej wdrożyć Long Term Evolution do swoich sieci. Jak twierdzi Roger Entner, założyciel Recon Analytics, "LTE zdominuje światowy rynek nawet w większym stopniu niż niegdyś GSM". Analityk jest przekonany, że sieć ta stanie się międzynarodowym standardem.

Należy jednak mieć na uwadze, że w I kwartale br. zostanie ratyfikowany nowy bezprzewodowy standard WiMAX - 802.16m (znany również pod nazwą WiMAX 2.0). Organizacja ITU-R (International Telecommunication Union - Radiocommunication Sector) zaaprobowała standard IEEE 802.16m na początku br., jako pierwszą prawdziwą technologię 4G RAN (razem z technologią LTE Advanced). Sieci 802.16m mają teoretycznie przesyłać dane z szybkością dochodzącą do 1 Gb/s. Tyle ma osiągnąć dopiero następca LTE (technologia LTE-Advanced). Najbliższy czas może być zatem bardzo ciekawy dla osób śledzących nowości na rynku telekomunikacji mobilnej.

4. 3,9G czy 4G - to tylko chwyt marketingowy

Od początku pojawienia się informacji o LTE (kilka la temu) w wielu źródłach technologia ta nazywana była (niesłusznie wówczas) pierwszym rozwiązaniem czwartej generacji (4G). Według ITU, żadna dostępna technologia nie spełniała jednak wymogów zawartych w specyfikacji IMT-Advanced, ściśle określającej założenia sieci komórkowych 4G.

Na początku grudnia 2010 r. organizacja ITU zmieniła jednak zdanie i przyznała, że w obliczu ciągle się pojawiających się wątpliwości co do nazewnictwa oraz rzeczywistej, technologicznej przewagi rozwiązań HSPA, LTE czy 802.16e (mobilny WiMAX) nad starszymi sieciami, technologie te można łączyć z 4G.

Analitycy podkreślają, że fakt ten może się przyczynić do jeszcze większego zainteresowania operatorów sieciami LTE, ponieważ zestaw słów "czwarta generacja" działa na wyobraźnię wielu przyszłych użytkowników.

5.Nadal przeważa 3/3,5G, ale LTE nadchodzi wielkimi krokami

Niezależnie od tego, ile podróżujemy i w jakich regionach świata najczęściej się poruszamy, wciąż najczęściej natrafimy na mobilne połączenia UMTS/HSPA. Sieć amerykańskiego operatora Verizon Wireless obejmuje obecnie swym zasięgiem ok. 110 mln mieszkańców USA. Mimo, że w tym roku liczba ta ma ulec podwojeniu, to nadal będzie mniejsza od tej określającej dostępność sieci 3G (290 mln mieszkańców). Według prognoz tendencja ta może ulec przełamaniu już w 2013 r.

W Polsce klienci czekają na skorzystanie z usług LTE Cyfrowego Polsatu. W początkowym okresie oferowania usług operator będzie wykorzystywał kanały 10 MHz, co ma jednak zapewnić transfery dochodzące do kilkudziesięciu Mb/s "w dół". Jeśli wszystko będzie działać poprawnie, zapowiadana jest możliwość uruchomienia kanałów 20 MHz, z dedykowanymi do tego celu modemami. Usługi dostępowe Cyfrowy Polsat będzie świadczył w sieci LTE, pracującej na częstotliwościach 1800 MHz, która we wrześniu 2010 r. została uruchomiona przez Mobyland we współpracy z CenterNet SA.