Kluczową cechą sieci opartych na architekturze QFabric jest to, że nie składają się one z trzech (rdzeń, agregowanie i obrzeże) czy dwóch warstw (tak jak ma to miejsce obecnie), ale z jednej. Można nawet powiedzieć, że jest to sieć oparta na jednym potężnym logicznym przełączniku usytuowanym w jej centrum, w skład którego wchodzą 3 podstawowe elementy: platforma zarządzania (sprzęt plus oprogramowanie), bardzo wydajna magistrala danych oraz węzły komunikacyjne zawiadujące portami obsługującymi całą sieć.

Firma pokazała 3 produkty wspierające architekturę QFabric: QF Director, QF Interconnect (magistrala danych) i QFX3500 (węzeł). W pierwszej wersji rozwiązania węzeł komunikacyjny QFX3500 funkcjonuje jak klasyczny przełącznik, ale producent zapowiada, że w III kwartale br. zademonstruje kolejną wersję węzła, który będzie już obsługiwał wszystkie funkcje i opcje, które przewidziano docelowo dla tej architektury.

Zobacz również:

• Wyjaśniamy czym jest SD-WAN i jakie są zalety tego rozwiązania

QF Director to serwer x86 z gigabitowymi portami, które komunikują się ze wszystkimi węzłami pracującymi w centrum danych. Obudowa QF Interconnect może mieć do 128 portów QSFP, a węzeł QFX3500 obsługuje 48 portów Ethernet 10 Gb/s typu QSFP+, interfejsy Fibre Channel (2, 4 i 8 Gb/s) i cztery porty QSFP Ethernet 40 Gb/s.

O tym, jak bardzo wydajna jest architektura QFabric mogą świadczyć parametry techniczne podane przez Junipera. Firma twierdzi, że nawet w dużych centrach danych składających się z setek czy tysięcy serwerów, maks. opóźnienie przy przesyłaniu pakietów między dwoma najbardziej odległymi od siebie elementami sieciowymi nie przekracza 5 mikrosekund, a przy krótszych odległościach wynosi przeciętnie 3,7 mikrosekundy. Są to opóźnienia mniejsze niż te, które występują w dostępnych obecnie na rynku, wolno stojących przełącznikach Ethernet.