topologia – sposób tworzenia sieci na określonym obszarze, tzw. mapy okablowania. W rzeczywistości termin ten zatraca już swój pierwotny podtekst „geograficzny” na rzecz „logicznego”. W ten sposób topologia pierścienia będzie często wprowadzana na mapę okablowania gwiazdy.

transmisja asynchroniczna – rodzaj transmisji, w której urządzenie odbiorcze przyjmuje dane nie w taktach swojego zegara, lecz w chwilach uzależnionych od nadejścia specjalnych bitów sterujących. Wadą transmisji asynchronicznej jest ograniczanie wiadomości do jednego znaku i niska wydajność. Przesyłanie asynchroniczne 11-15 bitów wiąże się z ryzykiem utraty jednego bitu, a powyżej 15 więcej niż jednego.

transmisja synchroniczna – rodzaj transmisji, w której urządzenie odbiorcze przyjmuje strumień danych w taktach swojego zegara, który okresowo dostraja się do zegara nadawcy specjalną sekwencją bitów synchronizacji.

UDWDM (Ultra DWDM) – zob. WDM.

VCSEL (Vertical Cavity Surface-Emitting Laser) – nazwa lasera i nowoczesnej technologii wytwarzania elementów elektrycznych oraz optycznych, które można hybrydowo integrować. W efekcie VCSEL może być sterowany układami TTL, ECL lub CMOS. Technologia VCSEL opiera się na AlGaAs, rzadziej na InGaAsN. Laser VCSEL promieniuje prostopadle do złącza p-n, przy czym światło o wymaganej długości fali cechuje bardzo niewielka rozbieżność. Długość fali jest ustalana strukturalnie.

VOA (Variable Optical Attenuator) – optyczny zmiennik tłumienności umożliwiający precyzyjne sterowanie tłumieniem łączy, najczęściej programowalny (pVOA) i zdalnie sterowany. Najnowsze pVOA mają cienkowarstwowe filtry sterowane silnikiem krokowym.

wartość skuteczna prądu sinusoidalnie zmiennego – wartość ekwiwalentnego prądu stałego, który na ustalonym rezystorze i w czasie równym całkowitej krotności okresu T wywoła wydzielenie się takiej samej ilości ciepła, jak rozważany prąd przemienny o amplitudzie I_m. Podobnie definiuje się wartość skuteczną napięcia – jest nią ekwiwalentne napięcie stałe na wspomnianym rezystorze pomiarowym.

WDM (Wavelength-Division Multiplexing) – technologia jednoczesnego i niezależnego przesyłania informacji jednym włóknem światłowodowym na 2–4 różnych częstotliwościach fal świetlnych. Gęstsze zwielokrotnianie – powyżej 4 i nie więcej niż 100 fal w jednym oknie – nazywa się DWDM, a powyżej 100 – UDWDM.

włókno światłowodowe – główna część kabla światłowodowego; składa się z rdzenia o przekroju kołowym prowadzącego promienie świetlne, aktywnego optycznie płaszcza wokół rdzenia i nieaktywnego bufora otaczającego płaszcz. Promienie ulegają wielokrotnemu odbiciu dzięki warstwie rozgraniczającej ośrodki rdzeń–płaszcz.

źródło światła – część nadajnika połączona z wejściem światłowodu. Do znanych źródeł, spełniających potrzeby różnych transmisji, należą: a) diody: ELED, LED, IRED i SLED, b) diody laserowe: DFB, DBR, ILD, c) systemy solitonowe: Fiber Ring Soliton Lasers, DFB Laser/External Modulation Soliton Source, DFB Laser/Integrated Modulator Soliton Source itp. Każde źródło musi być poddane procesowi modulacji, w którym dodawana jest informacja z wejściowego interfejsu nadajnika, np. kontener SDH/SONET czy sekwencje z łączy E/T itp. Tę informację odtworzy odbiornik optyczny.