SDH (Synchronous Digital Hierarchy) – międzynarodowa norma dla transmisji synchronicznej łączami światłowodowymi opracowana w ITU-T, wzorowana na ANSI/SONET. Główna różnica między tymi wersjami dotyczy podstawowej szybkość transmisji, która w systemie SONET wynosi 51,84 Mb/s, a w SDH 155,52 Mb/s. Szybkość podstawowa w SDH odpowiada zawsze 8000 ramkom na sekundę, a każda ramka składa się z dziewięciu 270-bajtowych wierszy. Czas transmisji ramki wynosi 125 μs i jest synchronizowany.

SLED (Surface-emitting LED) – dominująca dioda w telekomunikacji światłowodowej głównie dzięki niskiej cenie. Jednak z uwagi na duży kąt emisji i dużą powierzchnię jest nieefektywna.

SM (Single-Mode) – uproszczona nazwa światłowodu jednomodowego.

solitony – specjalne fale, nie ulegające dyspersji dzięki swoim własnościom samoogniskowania. Impulsy generowane przez systemy solitonowe przystają do obwiedni sech(t) – sekstans hiperboliczny – i mogą przemierzać wiele tys. km nie ulegając zniekształceniom.

SONET (Synchronous Optical Network) – norma ANSI dla transmisji synchronicznej łączami światłowodowymi. SONET definiuje hierarchię szybkości sygnałów, protokoły transmisji izochronicznych i synchronicznych, parametry światłowodów, sposoby generowania światła itp. Systemy transmisyjne obsługiwane przez SONET to OC i STS. Podstawowa szybkość transmisji światłowodowej wynosi 51,84 Mb/s (OC-1), a największa (OC-768) – prawie 40 Gb/s. SONET może być stosowany również w miedzianych systemach okablowania. Szybkości są wtedy oznaczane jednostkami STS; zob. OC.

STM (Synchronous Transport Module) – synchroniczny moduł transportowy w sieci SDH. Ich liczba wynika z ogólnej nazwy STM-n, gdzie n = 1, 2, 4, 6, 8, 12, 16, 32, 64, 128. Hierarchia szybkości transmisji łączami światłowodowymi została oparta w SDH na formule: szybkość STM-n = n×155,52 Mb/s, a więc modułowi STM-64 odpowiada szybkość 64×155,52 Mb/s = 9,95328 Gb/s itd. Każdy moduł składa się z mniejszych jednostek informacyjnych nazywanych kontenerami i kontenerami wirtualnymi. Kontenery zawierają bity fragmentu strumienia danych o określonej przepływności, a kontenery wirtualne – inne kontenery wirtualne z kontenerami niosącymi bity pozostałych strumieni. Liczba bitów w module jest proporcjonalna do poziomu w hierarchii SDH.

światłowód – powszechna nazwa kabla składającego się z jednego, kilku, czy kilkudziesięciu nośników transmisyjnych w postaci włókien optycznych otoczonych różnymi warstwami wzmacniającymi i ochronnymi. W zasadzie wszystko, co w sieciach optycznych ma w swojej nazwie słowo „światło”, powinno się kończyć na ok. 760 nm, czyli na świetle widzialnym. Tymczasem najważniejsze rzeczy dzieją się wokół 1600 nm.

światłowód jednomodowy – światłowód prowadzący tylko jedną trajektorię światła, czyli jeden mod podstawowy – HE11. Stanowi optymalne rozwiązanie światłowodowe dla szerokopasmowej telekomunikacji dalekosiężnej. Częstotliwość fali źródła sygnału oraz parametry włókna muszą być tak dobrane, ażeby uniemożliwić rozchodzenie się innego modu. Wyklucza to jednocześnie dyspersję modową. Część mocy sygnału rozchodzi się w płaszczu, dlatego jest on grubszy niż światłowodu MM. Przykład: średnica rdzenia – 9,5 μm, średnica płaszcza – 125 μm.

światłowód wielomodowy – światłowód, którego włókno może prowadzić wiele trajektorii światła (czyli modów), nawet ponad 3000. W kategoriach optyki geometrycznej są to promienie, które odbijają się na granicy ośrodków rdzeń–płaszcz pod kątem większym od granicznego, a więc nie opuszczają rdzenia. Ich liczba jest skończona.

T1 – standard łącza komunikacyjnego w USA o przepływności 1,544 Mb/s (równoważny kanałowi DS1); przepływność ekwiwalentnej linii europejskiej E1 wynosi 2,048 Mb/s. Tzw. Fractional T1 udostępnia w USA 24 kanały po 64 kb/s.

TDM (Time-Division Multiplexing) – multipleksacja z podziałem czasu, stosowana w transmisjach analogowych lub cyfrowych.

tłumienie światłowodu – strata energii elektromagnetycznej po wprowadzeniu jej do określonego odcinka światłowodu, wyrażana najczęściej w dB/km. Energia jest tracona na skutek jej absorpcji w ośrodku, w którym się rozchodzi, oraz rozpraszania spowodowanego fluktuacjami zarówno gęstości ośrodka, jak i jego składu chemicznego. Maks. tłumienie zależy od długości fali, dlatego tak ważny jest wybór okna.