echogram – przebieg mocy promieniowania światła obitego od wewnętrznych niejednorodności światłowodu w funkcji długości, otrzymywany na ekranach dobrej klasy mierników opartych na OTDR.

EDFA (Erbium Doped Fiber Aplifier) – szerokopasmowy wzmacniacz światłowodowy, wzmacniający sygnał optyczny bez przekształcania go na sygnał elektryczny. Nazwa wzmacniacza wiąże się z jego elementem – światłowodem domieszkowanym erbem. Taki światłowód o długości kilku metrów wtrąca się w tor transmisyjny, a pompowanie przez laser za pośrednictwem specjalnego sprzęgacza zmienia energię jonów erbu. Jony powracając do stanu zgodnego w fazie z sygnałem transmitowanym wzmacniają go w granicach 20–35 dB.

EIA (Electronic Industries Association) – stowarzyszenie przemysłu elektronicznego w USA, którego różne specyfikacje interfejsów są przyjmowane za normy.

ELED (Edge-emitting LED) – znacznie ulepszona dioda LED, promieniująca krawędzią struktury. Charakteryzuje się wyższą mocą niż LED, większą szybkością i niewielkim kątem emisji.

elektronowolt – eV, jednostka energii stosowana w elektronice oraz w fizyce atomowej i jądrowej; 1 eV – równy w przybliżeniu 1,60219×10^-19 J – obrazuje energię, jaką uzyskuje elektron po przebyciu w polu elektrycznym różnicy potencjałów 1 V.

energetyczny model pasmowy – struktura energetyczna opisująca własności elektronu w sieci krystalicznej ciała stałego. Elektrony zajmują w niej ściśle określone pasma energii dozwolonych, przedzielane pasmami energii zabronionych. Jeśli szerokość pasma zabronionego wynosi mniej niż 2 eV, to ciało jest półprzewodnikiem. Dla przewodników szerokość pasma zabronionego wynosi ok. 0 eV, a dla izolatorów powyżej 2 eV.

ferula (ferulle) – cienka tulejka z metalu, szkła, plastiku lub ceramiki. Ferula, z łaciny viriola – mała bransoletka, jest masowo używana do wyrównywania, centrowania i ochrony odsłoniętych końców włókna światłowodowego. Jest stosowana wraz ze złączem, od niej zależy stabilność połączenia światłowodowego podczas przypadkowego poprzecznego lub osiowego ruchu światłowodu. Ferulę przykleja się do włókna lub mocuje za pomocą tulejki. Za najlepsze uważa się ferule ceramiczne, gdyż dobrze łączą się ze szkłem i mają zbliżony współczynnik rozszerzalności.

Fibre Channel – pięciowarstwowy model tworzenia dwukierunkowych połączeń stacji roboczych i urządzeń peryferyjnych, przy czym połączenia mogą być bezpośrednie lub z przełącznikami umożliwiającymi komutację pakietów i kanałów. Umożliwia także tworzenie szkieletów LAN, niewielkich sieci w laboratoriach naukowo-badawczych czy kampusach, gdzie moc obliczeniowa przekracza możliwości tradycyjnych sieci, a nie są potrzebne wszystkie funkcje ATM. Komitet X3T9 ANSI skodyfikował szybkości: 133, 256, 531, 1062, 2134 i 4268 Mb/s.

FITL (Fiber In The Loop) – nowoczesna architektura sieci oparta w warstwie dostępowej na technologii światłowodowej, stanowiącej podstawę dla infrastruktury przyszłej sieci teleinformatycznej. W praktyce są różne sposoby tego dostępu, dostosowane do kosztów, jakie mogą ponieść użytkownicy, stąd FTTB, FTTC, FTTO itp.

fotodioda – fotodioda półprzewodnikowa, w której na wartość prądu przepływającego przez odpowiednio spreparowane złącza można wpływać promieniowaniem zewnętrznym, np. podczerwonym.

fotodioda lawinowa – fotodioda półprzewodnikowa, w której dla uzyskania wysokiej czułości zostało wykorzystane zjawisko lawinowego powielania nośników, zachodzące przy wysokich wartościach napięcia wstecznego. Wady: relatywnie wysokie napięcie, wrażliwość na zmiany temperatury i nieliniowość.

FTTB (Fiber To The Building) – światłowód do budynku, jeden z droższych dostępów do sieci optycznej FITL.

FTTC (Fiber To The Curb) – światłowód do szafy ulicznej, a dalej skrętka. Jeden z tańszych, kompromisowych dostępów abonenckich do sieci optycznej FITL.

funkcja logiczna – ogólnie funkcja Boole'a. W algebrze dwuwartościowej funkcja i zmienne logiczne przybierają tylko 1 lub 0. Formami przedstawiania tych funkcji są głównie wyrażenia strukturalne, zbliżone do algebraicznych, oraz schematy logiczne. Tak np. funkcja sumy logicznej Y=C+D przyjmie wartość 1, kiedy przynajmniej jedna dwu zmiennych przyjmie wartość 1. Z kolei f. iloczynu Y=CD przyjmie wartość 1, kiedy i A, i D będą jedynkami. Trzecia z podstawowych funkcji – negacja – jest działaniem jednoargumentowym: funkcja Y=nieA przyjmie wartość 1, kiedy A nie jest 1. Teoretycznie każdą maszynę cyfrową można zbudować z iloczynów i negacji.