Skalowalność. Podstawowym wymogiem stawianym przed każdą infrastrukturą IT jest zdolność do szybkiego skalowania wobec zwiększających się obciążeń.

Tradycyjne IT zazwyczaj rozwiązuje ten problem przez nadmiar, wyposażając infrastrukturę w większe zasoby. Zapewnia to działowi IT pewien bufor bezpieczeństwa, gdy jednostki biznesowe zażądają dodatkowych zasobów.

Zobacz również:

• Cyfrowa transformacja z AI - co nowego na Google Cloud Next 24
• Nvidia odtworzyła całą planetę. Teraz wykorzysta jej cyfrowego bliźniaka do dokładnego prognozowania pogody
• Przeglądarka Chrome będzie jeszcze jakiś czas akceptować pliki cookie

Polecamy Cztery kroki do dobrego backupu

Jednakże taki overprovisioning może też spowodować, że jednostka biznesowa zacznie postrzegać dział IT jako zbyt kosztowny. Ponadto takie podejście zapewnia skalowalność tylko do pewnej granicy, poza którą następuje kolejna fala wydatków.

W prywatnej chmurze jednostki biznesowe ponoszą koszty rzeczywistego użytkowania zasobów, a dział IT nie musi dedykować zasobów każdej z nich indywidualnie. Zamiast tego może utrzymywać całą pulę korporacyjnej infrastruktury - serwery, pamięci masowe - i zarządzać jedną, wspólną pulą wolnych mocy przetwarzania. Łatwo wykazać, jak takie podejście może obniżać koszty.

Wielodzierżawność (multitenant). Jedną z kilku pożytecznych cech tradycyjnej, dedykowanej infrastruktury jest łatwość utrzymywania związku między infrastrukturą obsługującą różne aplikacje a jednostkami biznesowymi. Takie powiązania mogą obejmować aplikacje zainstalowane na oddzielnych serwerach, co zapewnia bezpieczeństwo i odpowiednią wydajność. Fizyczna separacja pozwala łatwo zapewnić działowi IT wysokie bezpieczeństwo, lecz jednocześnie powoduje bardzo duże marnotrawstwo zasobów.

Polecamy Co powinien wiedzieć każdy specjalista IT?

Chociaż w prywatnych chmurach zasoby znajdują się w puli tych samych serwerów, sieci i pamięci masowych, to dział IT zarządza ich podziałem z bezpieczną segregacją między różnymi obciążeniami. Podział jest realizowany przez automatyczne konfigurowanie wirtualizacji, sieci i pamięci masowych, kiedy dana usługa jest wynajmowana. Wtedy podczas provisioningu automatycznie tworzy się maszyna wirtualna z przydziałem procesora i pamięci, według zapotrzebowania danej jednostki biznesowej. Ponadto automatycznie konfiguruje się bezpieczną sieć dla tego systemu, wykorzystującą programowe zapory ogniowe do zabezpieczeń brzegowych. Zgodnie z politykami będzie także konfigurowana pamięć masowa dla wirtualnej maszyny.