Trzy drogi wykorzystania

Wykorzystanie repozytorium wiąże się z realizacją określonych potrzeb interesariuszy, przede wszystkim członków zespołu architektury korporacyjnej, wybranych reprezentantów części biznesowej oraz IT. Do zidentyfikowania ich potrzeb i wymagań TOGAF rekomenduje wykorzystanie scenariuszy biznesowych (business scenarios). Bez nich oczekiwania dotyczące repozytorium mogą być nierealistyczne, tj. mogą prowadzić do zbierania i wprowadzania zbyt dużej ilości informacji do repozytorium, bez jasnego zrozumienia korzyści z nich płynących (przy jednoczesnym wymogu częstej i kosztownej ich aktualizacji), lub wręcz przeciwnie - gromadzenia zbyt ogólnych informacji (nie można wówczas podejmować racjonalnych decyzji).

W zależności od umocowania programu architektury korporacyjnej w organizacji, repozytorium powinno wspierać różne scenariusze zastosowań.

Na poziomie strategicznym:

- transformację organizacji (restrukturyzacja procesów operacyjnych, wielopoziomowa integracja podczas fuzji i przejęć);

- dokumentację strategii biznesowej (przedstawienie wizji i celów, które są powiązane zarówno ze strukturą organizacyjną, przepływami informacji, jak i technologią);

- dostęp do modeli referencyjnych dla danej branży; wykorzystanie tego rodzaju informacji pozwala na zrozumienie potencjalnego zakresu i ograniczeń dla danej organizacji oraz umożliwienie stworzenia na holistycznym poziomie architektur obecnych i docelowych.

Na poziomie architektury biznesowej:

- analizę łańcucha wartości dodanej i połączenia go z procesami i funkcjami biznesowymi (dzięki temu możliwe jest wskazanie, w jaki sposób architektura procesów wspierać będzie realizację wiązki celów strategicznych);

- gromadzenie, analizowanie oraz komunikację wymagań architektonicznych, które wpływają na proces budowy architektury biznesowej (są to wymagania zarówno o charakterze biznesowym, jak i technicznym, mającym charakter ograniczeń na sposób funkcjonowania organizacji);

- tworzenie scenariuszy biznesowych, które dokumentują kluczowe procesy biznesowej organizacji (dodatkowo w scenariuszach tych zawarte są informacje nt. środowiska biznesowego i technicznego, w którym realizowany jest dany proces oraz zasoby ludzkie i komponenty komputerowe (np. aplikacje), które go wykonują. Dzięki takiemu podejściu można stworzyć kompletny opis problemu biznesowego z użyciem terminów biznesowych i architektonicznych. Ponadto, dysponowanie scenariuszami biznesowymi pozwala na analizę potencjalnego wpływu zmiany aplikacji na procesy, lub też wyjaśnia, w jakim stopniu docelowy proces będzie wspierany przez obecne aplikacje. Określa również, jakie aplikacje należy wdrożyć (pozyskać), aby w pełni wspierać docelowy proces.

Na poziomie zarządzania architekturą IT - zbierania i integracji informacji architektonicznej:

- zarządzanie architekturą IT poprzez ułatwienie integracji i wdrażania systemów informatycznych (przeprowadzenie kompletnej analizy infrastruktury IT oraz sprawniejsze podejmowanie decyzji, jak i szacowanie kosztów);

- dostosowanie modelów biznesowych i usług IT do realizacji koncepcji SOA (Service Oriented Architecture) oraz wykorzystanie ich jako punkt wyjścia do tworzenia oprogramowania, na przykład przy zastosowaniu MDD (Model Driven Development);

- dostarczenie informacji do zespołów, które zajmują się tworzeniem nowych rozwiązań; uwzględnienie wymagań architektury korporacyjnej, która umieszcza rozwiązania w kontekście organizacji (zarówno wymagania organizacyjne, jak i wymagania dla konkretnego rozwiązania służą jako informacja wejściowa dla architektury i projektu rozwiązania);