Strategiczny zasób organizacji

Jedną z głównych decyzji, którą należy podjęć w momencie wprowadzania praktyk architektury korporacyjnej w organizacji, jest wybór narzędzia pełniącego rolę repozytorium architektonicznego.

Strategiczny zasób organizacji

Struktura informacji przechowywanych w repozytorium architektury korporacyjnej (według TOGAF 9)

Repozytorium jest przestrzenią, która pozwala na przechowywanie odpowiednio ustrukturyzowanych informacji na temat "bloków budowlanych" korporacji oraz na zrozumienie powiązań pomiędzy nimi. Umożliwia także ich prezentacje dla szerokiej grupy odbiorców. Poza tym, służy zarządzaniu informacjami na temat organizacji i sposobu jej funkcjonowania (włączając w to cele strategiczne i modele: struktury organizacyjnej, procesów biznesowych, zasobów danych, aplikacji korzystających z tych danych, a także eksploatowanej infrastruktury teleinformatycznej). Z czasem repozytorium staje się strategicznym zasobem organizacji. Jego funkcjonowanie przekłada się bezpośrednio na postrzeganie prac związanych z architekturą korporacyjną.

W szczególności istnieje bezpośrednia zależność w dwóch obszarach:

- komunikacji rezultatów działań związanych z architekturą korporacyjną zainteresowanym interesariuszom (m.in. kadrze zarządzającej, pracownikom liniowym, informatykom). Niezbędne jest określenie kluczowych odbiorców architektury oraz wypracowanie odpowiedniej formy komunikacji, która będzie dostosowana do ich indywidualnych potrzeb. Innego zakresu informacji będzie oczekiwał zarząd (tzw. big picture), innego dyrektor finansowy (wskazanie, gdzie można zmniejszyć koszy działania firmy/IT), a jeszcze innego dyrektor IT (ułatwienie rozwoju heterogenicznego środowiska IT);

- pomiaru zachowania organizacji. Uzasadnienie wprowadzenia zmiany zachowania organizacji wymaga przedstawienia konkretnych dowodów jej konieczności w ujęciu wartościowym oraz prezentacji danych na temat planowanych korzyści.

Według konsorcjum The Open Group, twórcy ram architektonicznych TOGAF, repozytorium powinno zawierać całe spektrum powiązanych ze sobą informacji. Dopiero wówczas możliwe jest świadome podejmowanie decyzji na bazie mechanizmów architektury korporacyjnej. Informacje, które powinny być zawarte w repozytorium, to:

1. metamodel architektury (Architecture Metamodel): prezentuje dopasowane do potrzeb konkretnej organizacji ramy architektury korporacyjnej, w szczególności może odnosić się do metody tworzenia architektury (jej poszczególnych etapów oraz wytwarzanych produktów architektonicznych);

2. potencjał architektoniczny (Architecture Capability): definiuje parametry, struktury organizacyjne oraz procesy, które wspierają nadzór nad repozytorium i umożliwiają stosowanie w praktyce ram ładu architektonicznego (Architecture Governance Framework);

3. Krajobraz architektury (Architecture Landscape): zawiera dokumentacje architektur na różnym poziomie szczegółowości (strategicznym, segmentu architektonicznego, potencjału - tj. konkretnego rozwiązania IT);

4. baza informacji o standardach (ang. Standards Information Base): zawiera standardy, które powinny być zastosowane podczas tworzenia nowych architektur; zarówno standardy branżowe, jak i wewnętrzne organizacji;

5. biblioteka referencyjna (Reference Library): dostarcza wskazówki, szablony, wzorce, które można wykorzystać do przyspieszenia tworzenia nowych architektur dla organizacji;

6. log zarządzania (Governance Log): umożliwia zapisywanie aktywności nadzorczej w organizacji.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200