Podstawowa funkcja kryptografii to ukrycie znaczenia wiadomości. Trudno ją uznać za wynalazek epoki cyfrowej. Ma długą historię i obrosła w swoisty żargon. Dlatego warto wyjaśnić znaczenie niektórych pojęć i definicji stosowanych w kryptografii cyfrowej.

Wiadomość, tekst jawny, tekst zaszyfrowany (kryptogram). W języku kryptografii wiadomość może występować w postaci głosowej, dźwiękowej, muzycznej lub graficznej, być elementem danych, oprogramowaniem lub dowolnym innym obiektem, który może zostać kryptograficznie przekształcony. Obecnie może mieć również dowolną postać danych cyfrowych. Przed zaszyfrowaniem wiadomość jest tekstem jawnym, po zaszyfrowaniu staje się tekstem zaszyfrowanym.

Szyfrowanie i deszyfrowanie. Szyfrowanie to proces przekształcania wiadomości jawnej na zaszyfrowaną w taki sposób, że nieupoważniona strona nie może przywrócić jej formy jawnej (odkodować). Szyfrowania dokonuje się, używając algorytmów matematycznych, znanych jako algorytmy szyfrowania lub w skrócie szyfry. Akt przekształcenia tekstu zaszyfrowanego w tekst jawny to deszyfracja.

Strony. Użytkownicy systemu szyfrowania są stronami, używającymi go do zapamiętania, przekazania i odbioru informacji. Mogą odkodować wiadomość ręcznie lub - jak to najczęściej odbywa się obecnie - za pomocą aplikacji automatycznie przeprowadzających szyfrowanie i deszyfrowanie.

Klucz. Najistotniejszym elementem każdego systemu szyfrowania jest klucz szyfrowania, używany do szyfrowania i deszyfrowania. Dobry klucz jest generowanym losowo ciągiem bitów używanym przez algorytm szyfrowania do przekształcania wiadomości jawnej w zakodowaną. Jeżeli algorytm szyfrowania jest silny (tzn. nie ma słabych punktów, które mogą być wykorzystane do złamania szyfru), losowość i długość klucza szyfrowania determinują poziom ochrony po zaszyfrowaniu.