Podsumowanie

Fala wirtualizacji i konsolidacji, która ostatnio dotarła do centrów danych, pozwala optymalnie wykorzystywać posiadane zasoby obliczeniowe coraz mocniejszych modeli serwerów. Rosnące współczynniki konsolidacji systemów jednocześnie zwiększają ruch i wymagania w zakresie obsługi operacji IO w infrastrukturze sieciowej.

Aplikacje działające na maszynach wirtualnych wymagają małych opóźnień, dużej przepustowości, niezawodnego QoS oraz wysokiej dostępności. To sprawia, że konieczne staje się szukanie rozwiązań, które pozwolą w dłuższej perspektywie sprostać tym wyzwaniom. Bez wątpienia potencjalną receptą jest 10 Gb/s Ethernet i długo oczekiwana konwergencja.

Historycznie podejmowane były próby uzyskania efektu konwergencji sieci przy użyciu takich technologii, jak InfiniBand czy iSCSI, jednak nie przyniosły one zamierzonego rezultatu.

Na przeszkodzie stawały: konieczność dostarczenia zupełnie nowych urządzeń - jak w przypadku InfiniBand, czy też za mała wydajność 1Gb/s Ethernet w porównaniu z 2 Gb/4 Gb FC oraz konieczność obsługi stosu TCP/IP w przypadku iSCSI. Ethernet miał możliwość znakowania pakietów dla mechanizmów QoS oraz kontroli przepływu zapobiegającej utracie pakietów. Mimo że mechanizmy te nie zostały zaprojektowane w taki sposób, aby pracować równocześnie w celu uzyskania izolacji klas ruchu. W rezultacie sieć mogła być bezstratna lub z parametrami QoS, ale nie miała obu tych cech naraz.

Opracowanie standardu 10 Gigabit Ethernet oraz jego rozszerzeń sprawia, że zaczął on przewyższać (pod względem wydajności) i dorównywać (pod względem niezawodności) technologii 8 Gb/s Fibre Channel. A to z kolei sprawia, że na horyzoncie pojawia się droga do budowy w centrach danych swego rodzaju wielopasmowej autostrady - konwergentnej sieci nowej generacji, po której bez przeszkód płynąć będą pakiety różnego rodzaju ruchu.

FCoE to również swego rodzaju naturalny pomost między istniejącą obecnie w centrach danych infrastrukturą Ethernet a sieciami Fibre Channel SAN. Umożliwia on połączenie tych do tej pory oddzielnych obszarów sieci, tworząc w efekcie jeden konwergentny sieciowy ekosystem, który zapewnia ochronę inwestycji poczynionych przez firmy w infrastrukturę oraz wiedzy zdobytej przy okazji utrzymywania sieci Fibre Channel. Firmy, którym do tej pory wystarczało iSCSI, najprawdopodobniej przy nim pozostaną, zwiększając tylko przepustowość swoich sieci z 1 Gb/s do 10 Gb/s. W nowo projektowanych centrach danych opartych na infrastrukturze 10 Gb użytkownicy prawdopodobnie wybiorą FCoE jako podstawę konwergentnej architektury sieci. W tej protokołowej potyczce zwycięstwo i tak odniósł Ethernet, po którym działać może FC, iSCSI czy protokoły dostępu plikowego, takie jak CIFS czy NFS.

Co warte podkreślenia, Ethernet w porównaniu z FC oferuje atrakcyjniejsze perspektywy rozwoju, z planowanym wkrótce standardem 40 Gb/s oraz w przyszłości 100 Gb/s, przy Fibre Channel planowanym na 16 Gb/s. Zwycięstwo to przewidział prekursor Ethernetu - Bob Metcalf, który zapytany w jednym z wywiadów, stwierdził: "Nie wiem, co zastąpi Ethernet, ale będzie to nazywane Ethernetem".