Jednym z rozszerzeń standardu Ethernet jest mechanizm IEEE 802.3x, związany z kontrolą przepływu danych. Gdy nadawca wysyła dane szybciej aniżeli źródło może je odebrać, źródło wysyła ramkę PAUSE do nadawcy, który następnie wstrzymuje transmisję na określony czas. Dotychczasowym problemem było to, że wstrzymywany był cały ruch na danym porcie, bez możliwości granularnego zdefiniowania takiej funkcjonalności dla ustalonej klasy ruchu. Uzupełnieniem i zarazem rozwiązaniem tego problemu jest mechanizm IEEE 802.1Qbb - Priority Flow Control, który umożliwia wstrzymanie tylko danej klasy ruchu, pozwalając na swobodny przepływ pozostałym klasom. Innym rozszerzeniem umożliwiającym przepływ obok siebie wielu strumieni ruchu jest mechanizm Enhanced Transmission Selection (IEEE 802.1Qaz), pozwalający zarządzać pasmem i dopasować podział dostępnej przepustowości do priorytetu klasy ruchu. Inaczej rzecz ujmując, wprowadza na komunikacyjnej autostradzie podział na pasy szybsze i wolniejsze. Istotną zmianą w nowym standardzie Ethernet jest dodanie protokołu discovery - Data Center Bridging Exchange Protocol (DCBX), odpowiadającego za konfigurację parametrów łącza, określając na całej ścieżce przepływu, które urządzenia wspierają rozszerzone funkcje standardu CEE. Jak na każdej drodze, tak i w tym przypadku wymagana jest również taka kontrola ruchu, aby skutecznie unikać korków i regulować natężenie ruchu. W tym właśnie celu, oprócz bezstratnego mechanizmu dostarczania pakietów, opracowano skuteczną metodę zarządzania przeciążeniami na całej ścieżce komunikacyjnej. Opracowano specyfikację IEEE 802.1Qau - Congestion Notification, która umożliwia w razie wystąpienia zatorów, spowolnienie ruchu generowanego przez źródła na brzegach sieci.

Zmiany związane z nowym Ethernetem dotyczą nie tylko wewnętrznych mechanizmów samego standardu, lecz także fizycznego medium transmisyjnego. Sieci 10 Gigabit Ethernet budowane są przy wykorzystaniu okablowania strukturalnego kategorii 6A, działającego z częstotliwością 500 MHz. Pojawiły się również nowe moduły SFP+, dostarczające opcje zarówno dla połączeń miedzianych twin-ax, jak i światłowodowych na falach krótkich i długich.

Kierunek FCoE - wieloprotokołowa autostrada

Mając do dyspozycji rozszerzony standard Ethernet oraz okablowanie 10 Gb/s, można skonsolidować operacje IO w centrum danych, wykorzystując do tego nowy protokół - FCoE. Jak sama nazwa wskazuje, koncepcja jego działania polega na użyciu Ethernetu do przenoszenia natywnego ruchu Fibre Channel, czyli -innymi słowy - bezpośredniej enkapsulacji ramek FC w ramki Ethernet, a następnie przeniesieniu ich za pomocą bezstratnych mechanizmów transmisji.

Protokoły komunikacyjne FC oraz Ethernet mają stosy warstw, którym przypisano określone funkcje. Stos protokołu Fibre Channel składa się z pięciu warstw: od FC-0 do FC-4. Z kolei Ethernet jest zazwyczaj określany jako zestaw protokołów 7-warstwowego modelu OSI, definiujących jego warstwę fizyczną oraz wyższe. Nowy protokół FCoE daje możliwość przeniesienia warstw FC na dwóch najniższych warstwach Ethernetu - IEEE 802.1q. W nowym standardzie warstwa fizyczna Fibre Channel została zastąpiona Ethernetem. Dane Fibre Channel są umieszczane w pakietach Ethernet, a następnie transportowane przez sieć.