Drugi model biznesowy zakłada pominięcie banku w procesie tworzenia usług m-płatności. Firma rozliczeniowa nawiązuje wówczas wyłączną współpracę z operatorem, co z jednej strony może przyspieszyć wdrożenie usługi, z drugiej jednak stwarza potencjalne ryzyko opóźnień w realizacji wpłat/wypłat. Istotną kwestią staje się również zaufanie klientów, którzy mogą niechętnie patrzeć na brak instytucji bankowych w przedsięwzięciu.

Innym sposobem na ograniczenie liczby kooperantów jest wykluczenie konkretnego operatora sieci komórkowej. Wówczas cały ciężar udostępnienia odpowiednich kanałów transmisji i opłat za nie (bezprzewodowych, zbliżeniowych) biorą na siebie banki i firmy rozliczeniowe. Uniezależnienie się od jednego operatora sieci komórkowej jest oczywistą zaletą (również z punktu widzenia użytkownika). Należy jednak mieć na uwadze, że klienci poszczególnych sieci, nie mających udziałów w usługach m-płatności, mogą być skutecznie zniechęcani do korzystania z takiej formy dokonywania rozliczeń (wysokie opłaty, utrudnienia lub wręcz zablokowanie usługi).

Ostatnią możliwością, najprostszą, ale jednocześnie najbardziej rozpowszechnioną w wielu krajach, gdzie mobilne płatności znajdują się we wczesnej fazie rozwoju (m.in. Polska, Czechy, Węgry) - jest usługa realizowana wyłącznie przez operatora GSM. Mimo wielu ograniczeń (rodzaj opłat, ich maksymalna wysokość) i braku odpowiednich zabezpieczeń, krótkie wiadomości tekstowe (tzw. SMS-y Premium) stały się popularną usługą płatności mobilnych. W 2008 r. przychody polskich operatorów z obsługi SMS-ów Premium sięgnęły 800 mln zł. Kwota wynika przede wszystkim z wysokich marż (od 30 do nawet 50%) nakładanych przez operatorów na firmy chcące udostępnić klientom możliwość płatności przez komórkę.

Technologie m-płatności

Wśród technologii, które są najczęściej wykorzystywane do realizacji m-płatności, wymienić można: SMS (Short Message Service), WAP (Wireless Application Protocol), USSD (Unstructured Supplementary Service Data) i NFC (Near Field Communication).

W najprostszym modelu udostępniania mobilnych płatności (sieć operatora GSM) komunikaty są dostarczane w formie tekstowej lub głosowej (za pomocą automatycznych systemów IVR - Interactive Voice Response lub rozmowy z konsultantem). Do przesyłania wiadomości tekstowych początkowo był wykorzystywany protokół WAP (Wireless Application Protocol), jednak ze względu na wysokie koszty kanału i długi czas oczekiwania na odpowiedź, nie znalazł szerszego zastosowania. Wraz z dynamicznym wzrostem popularności krótkich wiadomości tekstowych WAP zaczął być zastępowany kanałem SMS-owym operatora (szybki i stosunkowo tani).

Do komunikacji w m-płatnościach używany jest także sesyjny mechanizm USSD, który nie wymaga współpracy z operatorem. Transakcja polega na wymianie specjalnie sformowanych kodów między telefonem a dostawcą usług płatniczych (nie musi być to operator GSM). Z USSD można korzystać za pośrednictwem każdego dostępnego telefonu komórkowego, bez żadnych modyfikacji.