Strategie zabezpieczania danych
-
- Józef Muszyński,
- 15.03.2010
Taśma nie daje za wygraną
Rozwój technologii dysków w ostatniej dekadzie oznacza ich niższe ceny, większą niezawodność i pojemność pojedynczego dysku. Zastępowanie taśmy dyskami przejawia się m.in. w technice VTL (Virtual Tape Libraries), która logicznie odpowiada fizycznej pamięci taśmowej, ale wykorzystuje zalety pamięci dyskowej, m.in. bezpośredni (losowy) dostęp do danych. Wiele produktów VTL zapewnia także deduplikację danych, która pozwala na kilkudziesięciokrotne nawet zmniejszenie zapotrzebowania na pamięć masowa.
Czy więc taśma jest już przestarzałym rozwiązaniem, nieodpowiednim dla współczesnych rozwiązań ochrony danych?
Średnia przepustowość dysku jeszcze 15 lat temu wynosiła 4-5 MB/s, a popularnych taśm magnetycznych 256 KB/s, tak więc wąskim gardłem była taśma. Dzisiaj dyski osiągają przepustowość 70 MB/s, ale taśmowe 120 MB/s. Dysk jest 15 do 20 razy szybszy niż kiedyś, ale taśmy przyspieszyły 500 razy! Taśma nie stanowi już więc wąskiego gardła. Ma to istotne znaczenie, kiedy większość składowań realizuje się przyrostowo i przetrzymuje na taśmach przez godziny, a zajmuje to jedynie gigabajty danych.
W małych i średnich firmach taśma jest właściwie standardem w zabezpieczaniu danych. Jest to po prostu rozwiązanie najtańsze.
Zalety taśmy, wraz z ciągle poprawianą jej wydajnością i zarządzaniem, decydują o ciągłym przedłużaniu żywota tej technologii. Pamięci taśmowe są nadal uważane za przystępne i doskonałe
Oprócz trzech wymienionych w tabeli technik ochrony danych, jest jeszcze czwarta: D2D2T (Disk-to-Disk-to-Tape), kojarząca zalety składowania na dysku i składowania na taśmie magnetycznej. Tu pamięć dyskowa automatyzuje składowania dzienne, zapewniając jednocześnie szybki dostęp do danych i szybkie odtwarzanie. Po zeskładowaniu danych na dysk, mogą być one selektywnie skopiowane do pamięci taśmowej w celu zachowania danych poza ośrodkiem, aby zapewnić możliwości odtwarzania po katastrofie oraz spełnienie wymogów dotyczących okresu przechowywania danych.
Strategia D2D2T uzyskała w ostatnich latach dużą popularność w związku z różnicami jakie występują pomiędzy urządzeniem składowania (dyski), siecią przenosząca składowanie a urządzeniem odbierającym składowanie (taśma).
Strategia D2D2T rozwiązują ten problem poprzez umieszczenie bardzo szybkiego bufora pomiędzy składowanymi dyskowymi systemami plików i bazami danych a taśmą. Bufor ten jest systemem pamięci opartym na dysku, zaprojektowanym do odbierania powolnych składowań i dostarczania ich na bardzo szybkie urządzenie taśmowe.
