W systemie radiowym A9800 abonenci uzyskują dostęp do podstawowych usług telefonicznych w oddalonej centrali telefonicznej przez bezprzewodowe stacje wyniesione WBS (Wireless Base Station), koncentrujące wiązkę kanałów radiowych w standardzie DECT z poszczególnych rozproszonych grup abonentów stacji końcowych WNT (Wireless Network Termination) znajdujących się po stronie abonenta (rys. 5). W zależności od potrzeb uzyskuje się różne pojemności systemu (o przepływności od 2 Mb/s, 4 Mb/s do 16 Mb/s), z możliwością dołączania zarówno abonentów stacjonarnych z aparatami przewodowymi (telefony dekadowe i tonowe DTMF), jak i posiadających telefony przenośne (DECT) w odległości do 16 km.

W zależności od wielkości prowadzonego trafiku na terenach zurbanizowanych o dużej gęstości abonentów stosuje się centralne stacje radiowe RSC (Radio Station Central), odległe skupiska abonentów są natomiast dołączane gwiaździście przez stacje przekaźnikowe RST (Radio Statiun Terminal). Całość systemu jest kontrolowana przez system Alcatel 9800 OMS, umożliwiający zarządzanie do 14 odrębnymi grupami sieci radiowych w standardzie DECT. Oprócz realizacji zwykłych połączeń wewnętrznych (jednocześnie do 30 rozmów) w ramach tej samej stacji bazowej jest możliwe tworzenie połączeń o różnym charakterze i priorytetach (alarmowe, służbowe, zwrotne) oraz definiowane przez operatora OMS (Operation & Maintenance System).

Systemy IRT z Lucent Technologies

Oferta Lucent Technologies obejmuje kilka bezprzewodowych systemów działających w standardzie DECT - systemy IRT, Swing i Definity DECT - stanowiących rozszerzenie firmowych systemów komutacji DEFINITY G3.

Trójpoziomowa architektura rozproszonych, modularnych systemów IRT pochodzących z Lucent Technologies, plasująca się na granicy radiodostępu i DECT, obejmuje dwa systemy o różnej pojemności: IRT 2000 dla maks. 1024 abonentów (trafik 47 Erl) oraz IRT 4000 dla 4096 użytkowników (188 Erl) wyposażonych w terminale WT 9610. Maksymalny zasięg radiowy najniższej warstwy (ostatni kilometr) architektury IRT działającej w standardzie DECT wynosi 5 km od stacji bazowej, natomiast typowa odległość między stacjami bazowymi a centralą nie przekracza 50 km. Powiększenie dystansu jest możliwe przez zastosowanie jednego lub kilku łączy radiodostępowych, jednak powoduje to degradację przesyłanego sygnału mikrofalowego i zmniejszanie przepływności wiązki radiowej. Centralna stacja radiowa komunikuje się lokalnie z centralą publiczną przez przewodowe łącza analogowe albo interfejsy cyfrowe 2 Mb/s, bądź zdalnie z użyciem dowolnego standardu łącza transmisyjnego (kabel, mikrofale, satelita).

Najnowszym rozwiązaniem firmowym łączności radiowej jest platforma Definity DECT (zgodna z GAP), stanowiąca podstawowy serwer funkcji DECT dla maks. 128 stacji bazowych, z możliwością obsługi 4080-16 320 bezprzewodowych urządzeń końcowych klasy CTA (120, 211, 212, 224, 410).

Telefonia bezprzewodowa Ericssona

Firma Ericsson jako pierwsza w Polsce (1995 r.) uzyskała homologację na popularne systemy bezprzewodowe działające w standardzie DECT (system DRA 1900 dla stacjonarnego dostępu abonenckiego oraz system Freeset do obsługi przedsiębiorstw) - wtedy jeszcze nie spełniające normy interfejsu radiowego GAP. Zostały one zastąpione nowszymi wersjami DCT1800-GAP oraz BCT (Business Cordless Telephony), zgodnymi z normą DECT/GAP (Generic Access Profile).

Wielokomórkowy system bezprzewodowy BCT został specjalnie zaprojektowany dla środowiska biznesowego (izotropowa charakterystyka promieniowania anten stacji bazowych), w którym duże zagęszczenia abonentów i wysoki trafik lokalny uniemożliwiają zastosowanie konwencjonalnej telefonii przewodowej. Za pomocą firmowych interfejsów lub standardowych łączy analogowych system ten może być połączony z centralą telefoniczną Ericssona MD110 PBX (do 20 000 abonentów) bądź modułową centralką abonencką Business Phone 250 (do 210 abonentów).

Najnowszym rozwiązaniem jest w pełni zintegrowany system telefonii bezprzewodowej DCT1800-GAP, pełniący funkcje centrali radiowej dla oddalonych (maks. do 3,5 km) stacji bazowych połączonych standardowym kablem telefonicznym. Liczba stacji bazowych zależy od wielkości obsługiwanego obszaru radiowego i jego właściwości propagacyjnych, natomiast zasięg stacji wynosi 25-300 m przy współpracy z aparatami bezprzewodowymi standardu DECT/GAP (telefony DT368 produkowane przez Ericssona).

Podsumowanie

Oferta systemów DECT w Polsce zaczyna być równie bogata jak systemów GSM (Ascom, Bosch, Dancall, Grundig, Hagenuk, Panasonic, Philips i in.), a przy niewiele wyższych kosztach (ok. 15 proc.) w stosunku do rozwiązań przewodowych umożliwia instalację centralek w pełni bezprzewodowych WPBX lub pozwala na realizację dużych systemów komutacji, pozbawionych całkowicie telefonicznych interfejsów abonenckich. Centrala bezprzewodowa WPABX staje się wówczas serwerem mobilności, a jej funkcjonalność, związana z obsługą protokołów ISDN, multimedialnych protokołów H.323, FR czy też IP, zależy wyłącznie od zastosowanego oprogramowania.

<hr size=1 noshade>Tomasz Gierczak (ZWUT SA a Siemens Company) kierownik sekcji radiowych systemów dostępu:

Doświadczenia instalacyjne firmy Siemens wskazują na podwójne zastosowanie systemów DECT na terenie Polski. Pierwszym były i są nadal szybkie instalacje popowodziowe, cieszące się duż popularnością na wcześniej zalanych terenach.

Drugim - instalacje na obszarach określonych jako trudne w realizacji kablowej, ale posiadające charakterystykę obszarów miejskich, podmiejskich czy też oddalonych obszarów wiejskich. Wyjątkiem były skupiska wsi położonych na terenach górskich (realizacja Jeleśnia w okolicy Bielsko-Białej), gdzie mamy do czynienia z wysepkami 200-300 abonentów rozmieszczonych w promieniu do 4-5 km. W innych warunkach w Polsce system DECT na razie nie sprawdził się ekonomicznie, gdyż był oferowany na obszarach zbyt oddalonych, z brakiem bezpośredniej widoczności między stacjami. Przyszłością DECT są zastosowania z ograniczoną mobilnością na obszarach o dużym zagęszczeniu abonentów, co może stanowić alternatywę dla zastosowań łączności GSM