DECT czy GSM?

Według przewidywań ekspertów standardy systemów radiokomunikacji ruchomej drugiej generacji DECT i GSM będą stanowić w najbliższych latach podstawę wprowadzania w Europie sieci komunikacji osobistej PCN (Personal Communication Network) - już nazywanej EuroLine - o znacznie większych możliwościach usługowych. Oba standardy, opracowane i rekomendowane do instalacji w krajach europejskich przez ETSI, stają się elementem nowej uniwersalnej struktury telekomunikacyjnej, a w wyniku konwergencji tych sieci rozszerza się zakres oferowanych usług. Działając w różnych zakresach częstotliwości obydwa systemy mogą się wzajemnie uzupełniać, przy czym każdy z nich zachowuje swoje dotychczasowe indywidualne walory użytkowe (tab. 1).

Nadzwyczaj korzystną cechą takich dwusystemowych aparatów jest możliwość obsługi niewielkich obszarów (pomieszczeń) o wysokiej gęstości abonentów przypadających na km² (za pomocą systemu w standardzie DECT) oraz utrzymanie komunikacji na terenach rozległych (zwykle o niewielkim trafiku) dzięki systemowi komórkowemu GSM. Przełączania między systemami dokonuje sam użytkownik bądź dzieje się ono automatycznie według ustalonych kryteriów zarządzania systemami. Niewątpliwym atutem systemów DECT jest fakt, że nie wymagają one tworzenia od podstaw kosztownych sieci dedykowanych z racji niewielkiego zasięgu systemu, a koszty jednostkowe za oferowane usługi mogą być niższe niż w sieciach GSM.

Istotne różnice w przydatności obydwu systemów do konkretnych zastosowań zaczynają być widoczne już podczas planowania siatek i struktur przestrzennych pokrycia terenowego. Przyjmuje się, że promienie komórek radiowych obsługiwanych przez system DECT wynoszą 50-500 m, przy gęstości generowanego ruchu na tym obszarze 500 Erl/MHz/km², natomiast dla sieci komórkowych w standardzie GSM wielkości tych parametrów wynoszą odpowiednio: zasięg 0,5-35 km, przy znacznie mniejszej gęstości - 10 Erl/MHz/km² (tab. 2).

Niespotykana popularność systemu GSM w Europie chwilowo odsunęła w czasie rozwój sieci w standardzie DECT. Jednak według różnych prognoz zaspokojenie potrzeb komunikacji bezprzewodowej na obszarach o wzmożonym trafiku (zwłaszcza w większych skupiskach budynków miejskich) wkrótce nie będzie możliwe przy użyciu sieci komórkowych GSM o ograniczonej pojemności komunikacyjnej, lecz jedynym rozwiązaniem będzie wzajemne nakładanie" się sieci DECT i GSM (konwergencja sieci). Europejskie instalacje w standardzie DECT mają jak na razie raczej charakter wyspowy, są niejako uzupełnieniem mikro- i pikokomórkowym w stosunku do istniejących makrokomórek systemów cyfrowych GSM 900 i GSM 1800.

Przyszłość komercyjnych sieci korporacyjnych należy do urządzeń przenośnych działających dwukierunkowo w całkowicie dotąd odmiennych i odrębnych logicznie standardach komunikacyjnych, takich jak DECT/GSM 900 bądź DECT/GSM1800. Pierwsze modele takich przenośnych aparatów komunikujących się przez dwie sieci radiowe już są dostępne na rynku, dając realny początek telefonom dwusystemowym trzeciej generacji, integrującym usługi oferowane dotąd oddzielnie w różnych systemach i sieciach (konwergencja usług). Rozwiązaniem docelowym, które pojawi się w pierwszych latach nowego wieku, będą aparaty trójsystemowe klasy DIGIT (Dect-Gsm-Iridium Terminal), zdolne do prowadzenia szerokopasmowej transmisji w trzech bezprzewodowych standardach cyfrowych.

Firmowe produkty w standardzie DECT

Na polskim rynku od lat są już dostępne systemy bezprzewodowe w standardzie DECT, pochodzące zarówno od wielkich producentów telekomunikacyjnych, jak też małych firm - próbujących znaleźć własne miejsce w tym sektorze komunikacji (tab. 3).

Sieć DECTlink Siemensa

System DECTlink Siemensa jest przeznaczony do bezprzewodowej łączności na obszarach zurbanizowanych. Pojedynczy segment systemu DECTlink zapewnia realizację wszystkich podstawowych usług sieci przewodowych dla maks. 480 abonentów jednocześnie. System udostępnia ponadto usługi specyficzne dla rozwiązań radiowych (kontrola zasilania, kontrola mocy i in.), przy czym każde urządzenie sieciowe ma swój własny numer identyfikacyjny, a sąsiadujące komórki sieci rozróżnia się przez numer sieciowy. W systemie można stosować wiele typów terminali telefonicznych, począwszy od telefonicznych aparatów stacjonarnych, samoinkasujących, przez faksy i komputery osobiste, a skończywszy na małych centralkach PABX. Pierwszym aparatem bezsznurowym w tym standardzie, oferowanym przez Siemensa na polskim rynku, był Gigaset 910 (1997 r.), później rodzina Gigaset 1000 i najnowsza Gigaset 2000.

W środowisku telefonów bezsznurowych najmniejsza stacja bazowa, wchodząca w skład najnowszej rodziny aparatów Siemensa o wspólnej nazwie Gigaset 2000, może współpracować z sześcioma lub ośmioma aparatami przenośnymi starego lub nowego typu (klasy Gigaset 910, 1015, 1030,1054 i 1054i oraz nowszymi - 2010, 2015, 2030 i 2060i), a także telefonem stacjonarnym lub telefaksem. Koncepcja systemu przewiduje możliwość instalacji sieci dla różnych gęstości abonentów aktywnych: od kilkunastu linii (absolutny limit wynosi 0,2 osoby/km²) do systemów zintegrowanych z wieloma komórkami o łącznej gęstości do 20 000 osób/km².

System bezprzewodowy A9800 Alcatela

Bezprzewodowy dostęp radiowy DECT Alcatela obejmuje dwie platformy: centrale abonenckie serii Alcatel 4000 (Alcatel 4400 i Alcatel 4200) oraz najnowsze rozwiązanie dostępowe Alcatel 9800. Obydwa rozwiązania są przeznaczone nie tylko dla terenów wiejskich, nie mających odpowiedniej kablowej infrastruktury telekomunikacyjnej, ale również do instalacji w dużych skupiskach abonentów: przedsiębiorstwach, hotelach, szpitalach czy zakładach pracy.