W pierwszym, stosowana jest odseparowana optyczna fala o długości 1550 nm, która pozwala na świadczenie usług wideo od stacji czołowej, poprzez OLT, aż po terminal ONT znajdujący się u klienta. W sieci GPON multipleksowany jest sygnał CATV właśnie na tej długości fali oraz sygnał GPON w kierunku do klienta na fali o długości 1490 nm.

W celu wprowadzenia fal o różnej długości w tym samym światłowodzie, wykorzystywana jest technologia WDM. W ten sposób przekazywana jest transmisja analogowa RF (zawierająca sygnał TV) oraz - niezależnie na innej długości fali - własna transmisja sieci PON. System WDM jest umiejscawiany pomiędzy OLT a spliterem. W ONT następuje demultipleksacja, pozwalająca na odseparowanie sygnału CATV oraz strumienia GPON. Następnie sygnał CATV jest wysyłany na odpowiedni interfejs ONT.

Istnieje także opcja transmisji CATV z kanałem zwrotnym, określana często mianem hybrydowej. Kanał zwrotny będzie zapewniany przez połączenia Ethernet GPON. Szczególnym przypadkiem transmisji sygnałów RF przez strukturę ODN jest architektura RFoG, zapewniająca kanał zwrotny telewizji na odpowiedniej długości fali. Pozwala ona także na elastyczną migrację - od tradycyjnej sieci RF do GPON.

W modelu IPTV usługi wideo są świadczone poprzez tę samą sieć co transmisja danych i głosu. IPTV operuje na zasadzie udostępniania przepustowości na żądanie. Gdy więcej niż jeden klient ogląda ten sam program telewizyjny, sygnał zostaje wysłany tylko raz przez sieć PON. Następnie wykorzystywana jest technologia multicast, aby zapewnić sprawny transport strumienia do wszystkich odbiorników. W modelu IPTV urządzenia transmisyjne (zarówno OLT, jak i ONT) powinny wspierać mechanizmy IGMP.

Ewolucja sieci PON

Sieć GPON przeszła długą drogę ewolucji. Systemy PON umożliwiły wprowadzenie na rynek potrójnej usługi (głos, wideo, dane) na potrzeby domowe. Pierwszą szerokopasmową optyczną technologią pasywną była BPON (Broadband Passive Optical Network). Technologicznie była dość zbliżona do ATM i pozwalała uzyskać szybkość w zakresie od 155 do 622 Mb/s. Nie wytrzymała jednak próby czasu, ponieważ warstwa ODN standardu nie umożliwiała aktualizacji do żadnej z nowocześniejszych technologii PON.

Kolejną technologią była EPON (Ethernet PON), z ograniczeniem w postaci stosunkowo niewielkiej przepustowości (maks. szybkość 1,25 Gb/s w kierunku do klienta). Pojawiły się jednak wątpliwości, czy współdzielenie tej przepustowości przez kilkudziesięciu użytkowników wystarczy do obsługi aplikacji wideo w trybie HDTV. Dlatego powstały modyfikacje, takie jak 10 Gb/s EPON (802.3av). Koszty wdrożenia standardu 802.3av, a z drugiej strony ograniczenia podstawowej sieci EPON, wymusiły wprowadzenie na rynek technologii GPON. Ta, przy stosunkowo niskich nakładach na wdrożenie, zapewnia wysoką przepustowość. Oferuje transmisje z szybkością 2,5 Gb/s w kierunku do klienta oraz 1,2 Mb/s w kierunku od klienta. Co ważne, wszelkie kolejne standardy będą mogły korzystać z tej samej infrastruktury ODN co GPON.