OWL - opis rzeczy i relacji

Język OWL (Web Ontology Language) jest zbudowany na bazie RDF. Ontologia to dokładny opis rzeczy i relacji między nimi. OWL posiada większy słownik i zapewnia bardziej złożoną składnię w porównaniu z RDF.

Reprezentacja danych semantycznych ogólnie rzecz biorąc odbywa się za pomocą tzw. trójek (Temat, Predykat, Obiekt), RDF dołącza do tego mechanizm łączenia danych znany z grafów. OWL dodaje do tego wszystkiego semantykę - pozwala na przykład zdefiniować zależności typu "A jest poprzednikiem B" i "B jest poprzednikiem C" więc "A jest poprzednikiem C". Pozwoli więc zapisać także informację o przedostatnim filmie o Jamesie Bondzie.

Kolejną bardzo istotną właściwością OWL jest możliwość zapisania faktu, że dwie rzeczy są takie same, co jest ważne przy łączeniu danych semantycznych z różnych źródeł. To tak naprawdę pozwala zrealizować zamysł "linked data" - danych połączonych pomiędzy różnymi źródłami. OWL pozwala także na implikowanie faktów.

SPARQL - język zapytań

Sam mechanizm przechowywania i wymiany danych nie jest wystarczający. Niezbędny jest język zapytań. Rekomendowanym przez W3C rozwiązaniem jest SPARQL. Pozwala on na wykonywanie zapytań do zbiorów danych RDF, czy to zapisanych natywnie w tym formacie, czy też przeglądanych jako RDF poprzez mechanizmy konwertujące. Pozwala na odpytywanie grafu wraz z jego połączeniami. Rezultatem zapytania jest może być zestaw danych albo graf RDF.

Pobranie tytułu książki z zadanego grafu z danymi ilustruje poniższy przykład:

Dane:

<http://example.org/book/book1> <http://purl.org/dc/elements/1.1/title> "SPARQL Tutorial" .

Zapytanie:

SELECT ?title

WHERE

{

<http://example.org/book/book1> <http://purl.org/dc/elements/1.1/title> ?title .

}

Dane w trójkach i co dalej?

Mamy więc wszystkie elementy układanki: format zapisu danych, języki do tworzenia klas i powiązań oraz język zapytań. Są one dokładnie zdefiniowane, uzyskały rekomendację organizacji W3C. Gdzie leżą w takim razie główne wyzwania i bariery na drodze do Semantic Web? Oprócz technicznych - nie wszystkie elementy układanki Semantic Web są jeszcze ustandaryzowane i zaimplementowane. Mowa głównie o górnej części stosu - czyli mechanizmach zapewniania bezpieczeństwa i zaufania. Bariery biznesowe to konieczność stworzenia nowych zbiorów danych oraz ontologii opisujących określone dziedziny danych. Może to być bardzo żmudne i kosztowne.