Każdy algorytm kolejkowania był projektowany do rozwiązywania specyficznego problemu ruchu sieciowego w określonym czasie. FIFO - najprostsza forma ustawiania w kolejce - magazynuje pakiety, kiedy sieć jest przeciążona, i rozsyła je w myśl zasady: pierwszy wchodzi, pierwszy wychodzi (pakiet), kiedy mija przeciążenie. FIFO wnosi więc technologię store-and-forward i chociażby z tego powodu jest słabszym algorytmem kolejkowania. Przyczyn słabości jest więcej, ale decyduje najważniejsza - nie może decydować o priorytetach pakietów. W internecie i mniejszych sieciach intranetowych FIFO jest zastępowany inteligentnym algorytmem koncernu Cisco System - WFG, który potrafi zagwarantować aplikacjom zasoby, jakich wymagają. WFG jest algorytmem opartym na przepływie i wykonuje równocześnie dwa zadania: zarządza kolejkami na wejściu FRADów lub routerów i sprawiedliwie przydziela strumieniom odpowiednie szerokości pasma. D-WFG jest szybszą wersją tego protokołu dla platform 7500.

WRED jest algorytmem zapobiegającym przeciążeniom, zanim staną się one problemami. Protokół ten zajmuje się monitorowaniem obciążania ruchem odpowiednich węzłów sieci i stochastycznym odrzucaniem pakietów, jeśli zaobserwuje wzrost przeciążenia. RED jest wcześniejszą nazwą tego algorytmu.

Z kolei RSVP jest znanym protokołem sygnalizacji rezerwowania zasobów. Jego istnienie zawdzięcza się m.in. znanym firmom: 3Com, Bay Networks, Cisco, Intel, Microsoft i Netscape. Teraz RSVP występuje coraz częściej z WFG Cisco: RSVP rezerwuje w czasie nawiązywania komunikacji niezbędne pasmo dla routerów przetwarzających pakiety, podczas gdy WFQ zarządza kolejkami na wejściu routerów, a następnie przydziela na wyjściu niezbędną szerokość pasma. Jednak nowoczesne protokoły można zaimplementować w urządzeniach w miarę nowoczesnych.

SVC i zeszłoroczne przewidywania Frame Relay Forum

Przełączane połączenia wirtualne SVC zaczynają się wreszcie rozwijać i z pewnością umożliwią optymalne wykorzystywanie pasma i uproszczą dostęp przełączany. FRF liczy na silny rozwój tych połączeń logicznych. Ponad trzy lata temu wsparła je porozumieniem implementacyjnym w strukturach wielosieciowych Network-to-network SVC, ale w zasadzie na tym kończy się rola tego znanego gremium. Pełny rozwój SVC zależy od dostawców usług Frame Relay. Najwidoczniej potrzebne było jakieś poważniejsze zagrożenie - prywatne sieci wirtualne IP - aby zmusić ich do intensywniejszego wprowadzania usług SVC.

Kiedy dwa lata temu prezentowaliśmy 10 FRADów testowanych wówczas przez Tolly Group - głos wspierało 5 producentów, a przełączane połączenia wirtualne żaden. Dzisiaj, jak widać w tabeli 2, SVC oferuje 9 producentów, a głos pakietowany - szesnastu, w tym piętnastu VoFR i jedenastu jednocześnie VoFR oraz VoIP. Bardzo znaczny postęp.

FRAD i technologia ATM

Kolejną nowością we FRADach jest wsparcie technologii ATM, jakkolwiek przewidywane przez wielu analityków.

Wprawdzie WAN ATM zapewnia tylko FRAD Cisco Systems, ale porty ATM można znaleźć w 11 prezentowanych FRADach, w IEN 4000 firmy Hypercom Network System - nawet 80 interfejsów. Ta konsekwentna migracja w kierunku ATM umożliwia urządzeniu przystosowanie się do hybrydowej sieci Frame Relay/ATM.

Użytkownik może bardzo pewnie zainwestować we FRAD dla dopasowania się do sieci Frame Relay, wiedząc, że takie urządzenie będzie stale użyteczne, jeśli ten punkt będzie mógł później służyć zamiast łącza ATM.

Współpraca z sieciami lokalnymi

Przystosowanie FRADów do łączenia sieci lokalnych było i jest bardzo solidne. Na potrzeby sieci FR zaadaptowano trasowanie obydwu najważniejszych protokołów sieciowych: IP oraz IPX. Dodawanie w tym procesie nagłówków RFC 1490 jest, jak już wspomniano, funkcją standardową prawie wszystkich urządzeń wymienionych w tym artykule. Bardzo licznie są też implementowane protokoły SNA, co świadczy o silnej pozycji sieci IBM. Niedawno można było zaobserwować secesję Token Ring.

FRADy są przeznaczone raczej dla ruchliwych punktów. Nie licząc ATM, pięciu producentów oferuje wsparcie sieci lokalnych Ethernet 10/100 Mb/s: Cisco Systems, Memotec Communication, Netrix, Nuera Communications i Timeplex. Wszyscy pozostali producenci, wyjąwszy HT Communications, który wspiera wyłącznie Frame Relay, mają jak dotąd zaimplementowany Ethernet 10 Mb/s dla tych punktów przedsiębiorstwa, które nie mają wielkich wymagań wydajnościowych LAN.

Wyróżniony Colorado Rapid

Testowane urządzenia mogły wysyłać różne strumienie, jak chociażby TCP/IP, IPX i SNA, między odległymi segmentami Ethernet. Transport głosu był opcjonalny. Wszystkie FRADy działały sprawnie, ale testujący wyróżnili Colorado Rapid firmy Ericsson Datacom Access. Urządzenie to okazało się najbardziej wydajne w różnych strukturach sieciowych, chociaż nie było tak łatwe w administrowaniu jak dwa rywalizujące z nim produkty ACT Networks, czyli NetPerformer SDM-9400 i SDM-9350. ACT sporo zyskuje dzięki oprogramowaniu zarządzającemu ACTView 2000, które dostarcza użytkownikom OpenView Hewlett-Packarda. Najprostszy w instalowaniu okazał się natomiast Ether-FRAD F9200 firmy FastComm Communications.

Testująca FRADy redakcja amerykańskiego tygodnika "Network World" (IDG) zaprosiła również inne liczące się firmy do zaprezentowania działania swoich FRADów, jak Cisco Systems, Motorolę i Nortel Networks, ale odmówiły one uczestnictwa w testach.