Multicast i czytanie w locie

Jednak ani zwierciadła, ani pęcherzyki nie są w stanie zmodyfikować w locie długości fali przełączanej wiązki. Dlatego w laboratoriach trwają prace nad technologią nowej generacji - fotonową, która zapewni tę możliwość. Sygnał przenoszony przez wiązkę niebieską będzie więc mógł być bez konwersji przełączony na wyjściu na wiązkę czerwoną. Informacja transportowana z jednego punktu sieci trafi do drugiego bez żadnej transformacji. Przepływność urządzeń osiągnie wartości rządu Tb/s, a sieć „fotonowa” zagwarantuje transport danych niezależnie od ich formatu.

Ta elastyczność zapewni operatorom i dostawcom dostępu do Internetu szybkie uruchomienie nowych usług. Formaty niestandardowe będą mogły być transportowane tym samym światłowodem co sygnały SONET/SDH. Ale droga do osiągnięcia tego celu jest wyboista. Sterowanie zawartością wiązek optycznych jest sztuką niezwykle trudną.

Protokoły multimedialne

Przyporządkowania strumieniom odpowiednich zasobów sieciowych, takich jak szerokość pasma lub kontrolowana wartość opóźnień, wymagają głównie aplikacje czasu rzeczywistego, na przykład wideokonferencje, głos cyfrowy czy audiokonferencje. Aplikacje te potrzebują takiej jakości usług, której klasyczne protokoły Internetu albo intrasieci nie były w stanie zapewnić.

W Internecie dało to początek protokołowi RTP (Real Time Application), tworzonemu od samego początku z myślą o środowisku wielopunktowym. W efekcie RTP będzie mógł obsługiwać równie dobrze zarządzanie w czasie rzeczywistym, jak i administrowanie sesji multicastowych. Dla zapewnienia transportu w czasie rzeczywistym dodano do tego protokołu następny - RTCP (Real Time Control Protocol). Pakiety RTP przenoszą w istocie tylko dane użytkowników, a nie informacje sterujące. Na tle jeszcze nielicznych protokołów nowej generacji, dedykowanych rezerwowaniu zasobów, RSVP wypada do tej pory najkorzystniej.

Multicasting IP

Najlepszym sposobem rozsyłania datagramów do wielu punktów przeznaczenia jest adresowanie grupowe IP, znane pod nazwą multicastingu IP. Zasady przeprowadzania transmisji do wielu odbiorców zostały określone w protokole IP Multicast opracowanym przez IETF.

Transmisje grupowe są sygnalizowane adresami klasy D. Adres IP może wtedy przyjmować wartości z przedziału od 224.0.0.0 do 239.255.255.255. Komputer może mieć kilka adresów D i tylko jeden adres A lub B albo C. Grupy są skupiskami dynamicznymi: stacja może przyłączyć się do grupy lub zrezygnować z niej w dowolnej chwili, musi być tylko przystosowana programowo do wysyłania i odbierania datagramów w trybie multicast. Ta funkcja IP nie ogranicza się tylko do jednej fizycznej podsieci, interfejsy propagują także informacje o przynależności do grupy i zarządzają trasowaniem w taki sposób, że kopię każdego datagramu wysyłanego do grupy odbiera każde urządzenie wchodzące w jej skład - niezależnie od miejsca podsieci w Internecie.